اندوکاردیت

اندوکاردیت                                                                 endocarditis

تعریف: یک روند التهابی سطح اندوکاردیال (پوشش داخلی قلب) است. دریچه های قلبی نیز ممکن است درگیر شوند. پارهای از میکروارگانیسمها (مثل باکتری ها ویروس ها و قارچها ) ممکن است باغث این حالت شوند. شایع ترین باکتریها شامل استافیلوکوکی، استرپتوکوکی و اشموئسیا کولی هستند، محل شایع برای ورود باکتری ها دهان، دستگاه ادراری و دستگاه گوارشی است. هرچند اندوکاردیت عفونی اغلب در بیماران با سابقه ی بیماری های قلبی رخ میدهد، اما در افراد با دریچه های سالم قلب نیز اتفاق میافتد.

علل و عوامل خطرزا

سابقه ی قبلی اندوکاردیت

ه دریچه های مصنوعی قلب

ه پرولاپس دریچه ی میترالی و نارسایی آن

بیماری های مادرزادی قلبی

• استفاده از داروهای داخل وریدی

علایم و نشانه ها

درجه حرارت بالا

لرز

تعریق شبانه

درد مفاصل

احساس کسالت (ناخوشی)

عوارض

 عوارض خطرناک: امبولی

قلبی

آبسه های اطراف دریچه ها

نارسایی احتقانی قلب

میوکاردیت

امبولی

مغز: حمله مغزی

کلیوی: اختلال کلیوی

طحال: انفارکتوس طحال

تست های تشخیصی

به هر یک از پروسیجرها، هدف، احساس طبیعی احتمالی و مراقبت های قبل و بعد از پروسیجر را شرح دهید.

تست های خونی

کشت خون: برای یافتن ارگانیسم مسئول

شمارش کامل گلبولها (CBC): برای شناسایی روندهای التهابی و آنمی

فاکتور روماتوئید (RF): ممکن است در ۵۰٪ موارد مثبت شود.

سرعت رسوب گلبولهای قرمز (ESR): افزایش مییابد.

تست آنالیز ادرار (U/A): ممکن است هماچوری و درگیری کلیه را نشان دهد.

گرافی از قفسه ی سینه: درگیری ریوی مثل انفیلتراسیون ناشی از امبولی ریوی را نشان می دهد.

اکوکاردیوگرام از طریق قفسه ی سینه: عملکرد بطن ها را ارزیابی کرده و وژ تاسیون دریچه ها و اعضای محافظتی آن و آبسه ها را تشخیص می دهد.

 اکوکاردیوگرام از طریق مری: تصویر واضح تری از دریچه ها و اندوکاردیوم نسبت به اکوکاردیوگرام از طریق قفسه ی سینه می دهد.

درمان

طبی

 داروها

 انتی بیوتیک های داخل وریدی: درمان بستگی به ارگانیسم مربوطه دارد و ممکن است ۴ تا ۶ هفته طول بکشد.

جراحی

 اندیکاسیون های جراحی

نارسایی احتقانی قلبی پیش رونده

امبولی بزرگ راجعه

عفونت مقاوم یا کنترل شده (قارچی)

 بیماران مبتلا به اندوکاردیت دریچه های مصنوعی قلب

مراقبت در منزل

اطلاعات عمومی

• آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن پزشک یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند.

ه درک بیمار از بیماری و علل و عوامل مؤثر در ایجاد آن را بررسی کنید.

علایم هشدار دهنده

هشدار: علایم و شکایاتی را که باید به پزشک و پرستار گزارش شود، مرور کنید.

خستگی

ه درجه حرارت بالا

تعریق فراوان و لرز

آموزش های ویژه

فاکتورها و عواملی که ممکن است سبب باکتریمی و عود عفونت شود را مرور کنید: بهداشت نامناسب دهان، انجام کارهای خاص بر روی دندان، پروسیجرهایی که بر روی دستگاه گوارشی یا ادراری تناسلی انجام می شود، عفونت های استافیلوکوکی و پروسیجرهای جراحی

 اهمیت بهداشت مناسب دهان و مراقبت های دندانپزشکی منظم را به بیمار یاداوری کنید. بیمار باید بداند که با شروع اولین علایم عفونت دهان و بیماری های لته باید به دندانپزشگ مراجعه کند.

پروسیجرهای دندانپزشکی که نیاز به دریافت آنتی بیوتیک به صورت پروفیلاکسی دارند را مرور کنید.

 کشیدن دندان

انجام پروسیجرهای جراحی بر روی بافت اطراف دندان

 قرار دادن مواد آنتیبیوتیکی در زیر لثه ها، در زمان تمیز کردن دندان ها و یا پروتزها به صورت پیشگیرانه در مواقعی که خونریزی قابل پیش بینی است.

 استفاده از لوازم داخل ریشه دندان

 در مورد زنان اطلاعات لازم در مورد روش های پیشگیری از بارداری را بدهید.

 استفاده از IUD منع مصرف دارد. به زتان تأکید کنید که باید پزشک خود را از وجود بیماری اندوکاردیت مطلع کنند و در تمامی موارد زایمانهای واژینال، مصرف آنتیبیوتیک به صورت پروفیلاکسی ضروری است.

داروها

ضرورت استفاده از آنتی بیوتیک ها به صورت پروفیلاکسی قبل از پروسیجرهایی که ممکن است موجب باکتری می شود را توضیح دهید.

هدف، مقدار، زمان و روش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیح دهید. به بیمار توضیح دهید که به صورت مادام العمر باید آنتی بیوتیک های پروفیلاکسی را مصرف کند.

چگونگی مراقبت از کاتتر مرکزی که جهت تزریق آنتیبیوتیکاها تعبیه شده است را به بیمار توضیح دهید،

فعالیت

به ضرورت اجتناب از خستگی حین فعالیت و برنامه ریزی دوره های منظم استراحتت را توضیح دهید.

 

 

 

 

داروهای پروفیلاکتیک

جهت پروسیجرهایی که از طریق مری انجام می شوند.

  1. داروهای پروفیلاکسی عمومی استاندارد جهت بیماران در معرض خطر:

• آموکسیسیلین: در بزرگسالان gT ۲ (در بچه ها mg/kg ۵۰) یک ساعت قبل از پروسیجر به خصورت خوراکی داده می شود.

  1.  در افرادی که قادر به استفاده خوراکی از داروها نیستند:

 امپی سیلین: در بزرگسالان gr ۲ (در بچه ها mg/kg ۵۰) از طریق داخل وریدی یا داخل عضلانی نیم ساعت قبل از پروسیجر داده می شود.

  1. در بیمارانی که به آموکسی سیلین، آمپیسیلین و پنیسیلین حساسیت دارند:

کلیندامایسین : در بالغین Ing| ۶۰۰ (در بچه ها mg/kg ۲۰) یک ساعت قبل با از پروسیجر به صورت خوراکی داده می شود.

 سفالکسین و یا سفادروکسیل: در بالغین gr ۲ (در بچه ها mg/kg ۵۰) یک ساعت قبل از پروسیجر به شکل خوراکی داده میشود،

با:

آزیترومایسین یا کلاریترومایسین: در بالغین mg ۵۰۰ (در بچه ها mg/kg ۱۵) یک ساعت قبل از یروسیجر داده می شود.

  1. بیمارانی که نسبت به آمپیسیلین، آموکسیسیلین و پنیسیلین حساسیت داشته و قادر به مصرف خوراکی داروها نمی باشند:

• کلیندامایسین: در بالغین mg ۶۰۰ (در بچه ها mg/kg ۲۰) به صورت وریدی در طی ۳۰ دقیقه قبل از پروسیجر.

یا

• فسفازولین در بالغین rg ۱ (در بچهها mg/kg ۲۵) به صورت داخل وریدی یا داخل عضلانی در طی ۳۰ دقیقه قبل از پروسیجر.

• بیمارانی که دارای و آگنش های حساسیتی فوری به پنیسیلینها هستند، باید از مصرف سفالوسپورینها

اجتناب کنند.

مراقبت از افراد مسن

فرد مسن و مراقبین او باید بدانتد که:

 اندوکاردیت عفونی در افراد مسن شایعتر است.

 نشانه های بیماری (مثل گیجی، ضعف، احساس ناخوشی و از دست دادن وزن) ممکن است اختصاصی نباشتد.

 دفع آنتیبیوتیکها در افراد مسن کندتر است؛ بنابراین نیاز به تعیین دوز دقیق دارو و پایش دقیق سطح خونی آنتی بیوتیک ها میباشد.

مراقبت های تکمیلی و ارجاعات

ه بر اهمیت ویزیتهای منظم و پیگیر تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفن های ضروری را دارد.

• اطلاعاتی در مورد مراکز ترک اعتیاد و توانبختشی برای بیمار فراهم کنید.

پرسش و پاسخ

همه چیز در مورد پگ

از قسمت پرسش و پاسخ زیر یا از طریق پیام رسان های موجود با شماره 09120059441 میتوانید سوالات خودرا مطرح کنین

سیمرغ طب حس خوب سلامتی برای همه                                    

نظرات کاربران
ارسال نظر
امتیاز بدهید
به اين صفحه امتیاز بدهید