گذاشتن کاتتر به روش جراحی attlict Alation
تعریف: این پروسیجر یک پروسیجر جراحی است که اغلب به منظور درمان آریتمی ها استفاده می شود. قبل از انجام این پروسیجر، مطالعه ی کامل الکتروفیزیولوژی از آریتمی ها انجام می شود و زمانی که محل آریتمی مشخص شد، کاتتر در آن ناحیه قرار گرفته و انرژی رادیوفرکوئنسی به صورت مکرر استفاده می شود ، بافت سوخته شده و اسکار ایجاد میگردد. این اسکار دارای هیچ گونه انرژی الکتریکی نیست و بنابراین مسیر تاکی کاردی را قطع میکند.
شکل دیگری از این پروسیجر تحت عنوان کرایو ابلیشن [1] است که همان استفاده از سرمایی شدید جهت فریز کردن و تخریب بافت است
اندیکاسیون ها
- بیماران مبتلا به تاکیکاردی فوق بطنی علامت دار
- تاکیکاردی بطنی یک شکلی
کنتراندیکاسیون ها
- ترومبوز داخل قلبی
- بیماری عروق کرونر ناپایدار
- انفارکتوس حاد میوکارد
- نارسایی قلبی (عدم توانایی جهت دراز کشیدن به صورت صاف)
- حاملگی
عوارض
- عوارضی عروقی (انسدادی، فیستول شریانی - وریدی، آنوریسم کاذب )
- عفونت
- خونریزی (در محل گذاشتن کانتر، هماتوم در ناحیه رتروپریتونئال و پریکارد)
- بلوک کامل قلبی
- امبولی ناشی از کاتتر (CVA، انفارکتوس میوکارد)
عوارض خطرناک: خونریزی
آموزش های قبل از پروسیجر
- میزان درک بیمار از پروسیجر را بررسی کنید، مزایا و خطرات آن را به بیمار بگویید و بیمار را تشویق کنید تا سؤالاتش را بپرسد و در مورد اضطراب ها و نگرانی هایش صحبت کند.
- توضیح دهید که پروسیجر به صورت سرپایی انجام می شود و نیازمند رضایت نامه ی کتبی است.
- برای انجام کاتترگذاری های پیچیده تر مثل فیبریلاسیون دهلیزی، ممکن است بیمار بیش از یک شب در بیمارستان بستری شود.
مرور مراقبتهای قبل از پروسسیجر
- به توضیحات مبحث «مطالعات الکتروفیزیولوژیک» مراجعه کنید.
- آنچه را که در طی پروسیجر اتفاق میافتد، مرور کنید.
- پروسیجر ۶-۴ ساعت طول میکشد.
- احساسی که بیمار در طی پروسیجر خواهد داشت را مرور کنید.
- بیمار در طی پروسیجر ممکن است احساس درد کند. به بیمار مسکن و داروهای آرامبخش به صورت وریدی داده می شود.
- توضیح دهید که بیمار در طی پروسیجر خواب آلود بوده و از آنچه در محیط پیرامونش میگذرد، بی خبر خواهد بود، اما در صورت ضرورت می تواند با پزشک ارتباط برقرار کند.
- به بیمار آموزش دهید که در طی انجام پروسیجر و بعد از آن، هرگونه احساسی از درد، تهوع، سرگیجه و یا تپش قلب را گزارش کند.
- پروسیجر را مرور کنید:
- مطالعات الکتروفیزیولوژی در ابتدا انجام می شود.
- بعد از آن، کاتترگذاری انجام می شود و کاتتر تحت فلوروسکوپی به محل تعیین شده هدایت میشود. بعد از آن انرژی رادیویی به صورت مکرر و مستقیم به عضله ی قلب وارد شده و باعث سوختگی آن می شود.
مرور مراقبت های بعد از پروسیجر
- به مبحث «المطالعات الکتروفیزیولوژیک» مراجعه کنید.
مراقبت در منزل
اطلاعات عمومی
- به بیمار و مراقبت دهنده به صورت کتبی و شفاهی آموزش دهید و به آنها نام و شماره تلفن پزشک یا پرستار را بدهید تا در صورت هرگونه سؤال، تماس بگیرد.
- توضیحات پزشک در مورد کاتترگذاری و درمان آریتمی را مرور کنید.
آموزش ویژه: توضیح دهید که برخی بیماران ممکن است برای چند هفته احساس افزایش ضربان قلب داشته باشند، اما به بیمار اطمینان دهید که این علایم طبیعی بوده و آنها نباید نگران باشند؛ اما اگر افزایش ضربان قلب مداوم باشد و یا افزایش یابد و یا در صورتی که ریتم غیرطبیعی قلب دوباره برگردد، بیمار باید با پزشک و یا پرستار تماس بگیرد.
مراقبت از برش جراحی
- در مورد مراقبت از محل کاتترگذاری برای بیمار توضیحات لازم را بدهید.
- به بیمار بگویید که ممکن است میزان کمی خون مردگی در اطراف محل کاتترگذاری رخ دهند.
علایم هشدار دهنده
- علایم و نشانه هایی را که لازم است بیمار به پزشک و یا پرستار گزارش کند، مرور کنید:
- درد، تورم و یا خونریزی در محل ورود کاتتر
- درد قفسه سینه
- افزایش درجه حرارت
فعالیت
- بدون هیچ آموزش دیگری، ممکن است بیمار تمام فعالیت های طبیعی خود را طی یک هفته از سر بگیرد.
- دوش گرفتن در طی ۴۸ ساعت طبق دستور می تواند انجام شود.
- از انجام فعالیتهای قدرتی مثل وزنه برداری، دویدن و یا دوچرخه سواری باید در طی ۵-۷ روز بعد از پروسیجر اجتناب شود.
داروها
- در مورد هدف، دوز، برنامه و روش تجویز هر یک از داروهای تجویز شده و همچنین عوارض جانبی که باید به پزشک و یا پرستار گزارش شود را توضیح دهید.
- بیمار باید به منظور کاهش خطر ترومبوامبولی، از اسپرین و یا وارفارین استفاده کند. به بیمار بگویید که در طی ملاقاتهای بعدی با پزشک، لیست داروهایی مصرفی را با خود ببرد.
مراقبت از افراد مسن
- در مورد افراد سن، بیمار و خانواده او باید بدانند که:
- انجام پروسیجر در افراد مسن، روش مطمئنی خواهد بود.
- به بیمار توضیح دهید که سایر افراد گروه پزشکی را از سایر پروسیجرهای انجام شده مطلع کند، به ویژه اگر داروهای خاصی جهت سایر بیماریها مثلا برای دیابت مصرف می کند.
مراقبت روانی – اجتماعی
- بیمار را تشویق کنید تا در مورد ترسی ها و نگرانی های خود در مورد آریتمی تشخیص داده شده و درمان انجام شده صحبت کند.
مراقبت هایی پیگیری
- بر اهمیت انجام ویزیت های منظم و پیگیر تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفن های ضروری را دارد.
