Crutch Walking راه رفتن با چوب زیربغل
تمهمتری قمه، راه رفتن با چوب زیربغل شامل استفاده از وسایل کمک حرکتی، برای کاهش دادن و یا حذف مقدار وزنی است که به اندام های تحتانی وارد می شود. استفاده از چوب زیربغل به بیمار اجازه می دهد تا در حالی که دوره بهبودی از آسیب و یا بهبودی پس از جراحی را طی می کند، بتواند تحرک خود را حفظ کند. آموزشهای قبل از پروسیجر ه روش صحیح انتخاب چوب زیربغل را شرح دهید. تا شایعترین انواعی که استفاده می شوند، چوبهای زیربغل هستند که دارای میله
دوتایی عمودی و میله دستی میباشند. « چوبینهای زیربغل ممکن است از چوب و یا آلومینیوم ساخته شوند.
________________
راه رفتن با جون به زریریه ۷۲۹
به منظور جلوگیری از فشار ناشی از چوب یا آلومینیوم به ناحیه زیربغل، قطعات شانهای را باید با یک روکش لاستیکی یوشاند.
که قطعات لاستیکی روی پایههایی چوب زیربغل، از شرخوردگی جلوگیری میکند.
به چوب زیربغل را براساس اندازههای بدنی بیمار تطبیق دهید.
، برای به دست آوردن طول مناسب چوب، ابتدا باید فاصله بین چین قنامی زیربغل تا کنار خارجی پاشنه را به دست آورد و سپس باید به عدد به دست آمده ۲ اینچ اضافه کرد، قطعات دستی باید در موقعیتی قرار بگیرند که آرنجها مختصر خم شوند (۲۵ تا ۳۰ درجند).
عوارض جانبی
صدمه ی مجدد ناشی از افتادن
• آسیب به عصب زیریغلی به کشیدگی عضلات پشت ناشی از اندازه نامناسب چوب زیربغل
خاقا مراقبت در منزل
اطلاعات عمومی
ه آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن های پزشک و یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند.
به توضیحات پزشک در مورد استفاده از چوب زیربغل را مرور کنید.
علایم هشداردهنده به علایم و شکایانی را که باید به پزشک و پرستار گزارش شود، مرور کنید. تم احساس کرختی، بیحسی و سوزن سوزن شدن که از بازوها به طرف انگشت شست پایین میاید و با خارج شدن از وضعیت خمیدگی بر روی چوب زیربغلی، به سرعت برطرف نمی شود.
هشدار توضیح دهید که تکیه دادن روی چوب زیربغل برای مدت زمان طولانی و
یا فشار آوردن خیلی زیاد به ناحیه ی زیربغل می تواند باعث صدمه عصبی و قطع گردش خون بازوها شود.
آموزش های ویژه به پروسیجرهای خاص راه رفتن همراه با چوب زیربغل را به بیمار اموزش دهید و قبل از ترخیص، زمانی را برای بیمار در نظر بگیرید تا این پروسیجرها را تمرین کند. به راه رفتن با چوب زیربغلی، همراه با وارد اوردن مقداری از وزن روی هر دو پا: یک پا و چوب سمت مخالف آن پا را همزمان به طرف جلو حرکت دهید، سپس پای دیگر و چوبی سمت مخالف پا را به طرف جلو حرکت دهید. راه رفتن با چوب زیربغلی، بدون وارد آوردن وزن بر روی یکی از پاها (به عنوان مثال، هنگامی که یکی از پاها داخل گچ است و بیمار مجاز به وارد کردن وزن روی آن نمیباشد : هر دو چوب و پای مبتلا را تقریباً ۸ تا ۱۰ ایتچ به طرف جلو حرکت دهید. وزن خود را به طرف مچ و دستهها انتقال دهید و با پای سالم
________________
۷۴۰ راه رفتن با چوب ترین بار
خود، یک قدم به طرف جلو بردارید. چوبها و پا را همیشه همزمان به طرف جلو خرکت بدهید، اقدامات ایمنی را مرور کنید. بنا برای راه رفتن با چوب زیربغلی، همیشه چوبها را هم سطح یکدیگر قرار دهید و آنها را در فاصله ای مناسب قرار دهید (۱۰ تا ۱۲ اینچ) تا قدم برداشتن را جهت باشد و امکان شر خوردن کمتر شود. فشار وزن باید به دست ها وارد شود و نباید این فشار را به ناحیه ی زیربغل وارد |- .کرد برای کمک به حفظ چوب های زیربغلی در زیر بازو، آرنجهای خود را کنار بدن نگه دارید. برای راه رفتن، چوبهای زیربغل را نزدیک پاهایتان قرار ندهید، چرا که ممکن است چوب ها در پای شما گیر کنند. چوب ها را باید در فاصله ۲ تا ۳ اینچی از کنار خارجی پاها قرار داد. برای جلوگیری از سقوط، قالیچه هایی که امکان شر خوردن روی آنها وجود دارد. سیمهای الکتریکی، اسباب بازی ها و دیگر اشیاء را از کف زمین بردارید. به منظور جلوگیری از سقوط، از راه رفتن با چوب زیربغل بر روی سطح لیز و یا مرطوب خودداری کنید. سی ته چوب زیربغلی را تمیز نگه داریده زیرا خاک و آشغال در ته آن متراکم شده و باعث لغزنده شدن چوب های زیربغل می شود. در صورتی که ته لاستیکی ان پاره شده است، اهمیت تعویض آن را به بیمار گوشزد کنید، نحوه ی نشستن و برخاستن با چوب زیربغل را برای بیمار شرح دهید و روش آن را به بیمار نشان دهید. * نشستن روی صندلی همراه یا چوب زیربغلی: همراه با چوب زیریغل تا نزدیک صندلی بیاییده بچرخید و سپس به عقب بیایید تا صندلی با پشت ساقهای پای شما تماس پیدا کند. دسته هر دو چوب زیربغل را با یک دست بگیرید و دست دیگر خود را به نشیمنگاه و یا دسته صندلی برسانید. وزن خود را روی دستگیره چوب زیربغل و نشیمنگاه یا دسته صندلی وارد کنید و به طرف صندلی پایین بیایید. پای مبتلا را به آهستگی به طرف جلو بیاورید. بلند شدن از صندلی همراه با چوب زیربغل: تا حد ممکن خود را به طرف جلوی صندلی بکشید، پای سالم را اندکی عقبتر از پای مبتلا قرار دهید. هر دو چوب زیربغل باید در سمت مبتلا باشد. با یک دست دستگیرههای هر دو چوب را بگیرید و هنگامی که برای ایستادن به طرف جلو خم می شوید، با دست دیگر به لبه صندلی و یا دسته آن فشار وارد کنید. به دلیل این که فشار بیش از حد به ناحیه زیربغل می تواند باعث آسیب عصب زیربغلی بشود، به بیمار بگویید در حالی که چوب های زیربغل در زیر بازوهایش قرار دارنده ننشیند. نحوه ی بالا و پایین رفتن از پلهها را شرح دهید و روش آن را به بیمار نشان دهید. تا بالا رفتن از پله با یک چوب زیربغل در هر دست: با چوب زیربغل تا نزدیک پله ها بروید. همه وزن خود را روی دستگیره ی چوب وارد کنید و با پای سالم خود یک قدم به طرف بالا بردارید، بدن، پای مبتلا و چوب ها را نیز تا پلهای که بای سالم در آن قرار گرفته است، بالا بیاورید و مطمئن شوید که چوبها رادر وسط پله قرار دادهاید. پایین رفتن از پله ها همراه با یک چوب زیربغل در هر دست: تا لبه ی پله را با چوب زیربغل بیایید. مقصل ران را خم کنید و چوب ها و پای مبتلا را در پلهای پایینی قرار دهید. وزن خود را روی چوب ها وارد کنید و پایه سالم خود را تا پلهای که چوبها و پای مبتلا در آن قرار دارد، پایین بیاورید. بالا رفتن از پله ها همراه با نردهای کنار پله: هر دو چوب زیربغل را زیر بازوی سمت مخالف نرده قرار دهیده با یک دست هر دو چوبه زیربغل را و با دست دیگر خود نردهها را محکم بگیرید. همه وزن خود را روی دستها وارد کنید و پایی سالم را یک پله بالا بیاورید. عصاها، بدن و پایی مبتلا را تا پلهای که پای سالم در آن قرار دارد، بالا بیاورید. پایین رفتن از پله ها همراه با نرده کنار پله: هر دو چوب زیربغل را در یک دست قرار دهید. دستگیره چوب ها را بگیرید و آنها را زیر بغل نگه دارید. دست دیگر خود را روی نردهها قرار دهید. پای مبتلا و چوب ها را یک پله پایین بیاورید (در صورتی که مجاز به وارد آوردن وزن روی پای مبتلا نیستید، هیچگونه فشاری را روی آن وارد نکنید). همه ی وزن خود را روی دستگیره چوبها و نرده وارد کنید و با پای سالم یک پله پایین بیایید. از وارد آمدن فشار به ناحیه زیربغلی جلوگیری کنید.
مراقبت از افراد مینایین
• توانایی فرد مسن جهت استفاده از چوب زیربغل را بررسی کنید، چرا که تعادل خوب، ذخیره قلبی - عروقی گافی، اندام های فوقانی قوی و راست نگه داشتن بدن ضروری است. در صورت نیاز، بیمار را به یک فیزیوتراپ جهت تقویت کمربند شانهایی و ماهیچههای اندام فوقانی ارجاع دهید. ثبات بدنی و بنیه فرد بیمار را بررسی کنید، چرا که دورههایی استراحت طولانی مدت و عدم فعالیت بر روی قدرت عضلانی و تحمل اثر می گذارد. به خانواده و مراقبین بیمار آموزش دهید که در صورتی که بیمار نمی تواند از چوب زیربغل استفاده کند، به پزشک اطلاع دهند. توصیه کنید که استفاده از واکر استاندارد در افراد ممسنی کارآیی بیشتری دارد. از امنیت محتیاط منزل (مثل منظم کردن اسباب و اثاثیه منزل و ایجاد یک راه جهت حرکت) جهت جلوگیری از افتادن مطمئن شوید.
