آنمی، فقر آهن roid 0eficiency Airmenia
تعریف: به میزان جذب ناکافی یا از دست دادن بیش از حد آهن، آنمی فقر آهن گویند. آنمی یک اختلال شایع خونسازی بوده و به صورت کاهش حجم گلبول های قرمز خون با غلظت پایین هموگلوبین تعریف می شود که منجر به کاهش ظرفیت خون در بافته های محیطی میگردد.
عوامل مؤثر
• کاهش جذب آهن از طریق مواد غذایی
• از دست دادن خون (خونریزی معدی روده ای)
• اسهال مزمن
• خونریزی های غیر معمول دوران قاعدگی
• حاملگی
• بعضی از بیماری های مزمن (برای مثال: آرتریت روماتوئید)
به مو و ناخن های شکننده به رنگپریدگی * زخم دهان یا زبان
1. Hermatopoietic
خستگی حساسیت به سرما کاهش توانایی برای تمرکز بی نظمیهای قاعدگی از دسته دادن لذت جنسی تاکیکاردی
قلمپ
بستر ناخن: فاشقی شکل و رنگپریده میل به مصرف مواد غیر خوراکی (به عنوان مثال خاک رس، خاکستر)
عوارض
• هموکروماتوزیس (تجمع مقدار بیش از حد آهن)
• تبتغوا نامت
• کاردیومگالی
تست های تشخیصی
• هر یک از پروسیجرها، هدف، احساس طبیعی احتمالی و مراقبتهای قبل و بعد از پروسیجر را شرح دهید. تم شمارش سلول های خونی CEC: هموگلوبین و هوماتو گریت MCH و MCHC: کاهش مییابد، شمارش اریتروسیتها فریتین سرم: کاهش یافته
RBC: کاشش یافتد اسمیر خون محیطی { گسترش خون محیطی)
۵: ظرفیت کامل اتصال آهن (TIBC)
• شمارش رتیکولوسیت * به آسپیراسیون مغز استخوان: فاقد ذخیره آهن است.
درمان
طبی
• درمان
نام افزایش جذب آهن از طریق مواد غذایی نه جایگزینی آهن (فروس سولفات، فروس گلوکونات) ب: درمان علت زمینهای آن استفاده از محلول های ضدقارچ جهت شستشوی دهان اما استفاده از ملین ها نیز اسید آسکوربیک (ویتامین C)
مراقبت در منزل
اطلاعات عمومی
• آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن پزشک یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند.
ه انمی فقر اهن، علل و عوامل مؤثر را برای بیمار توضیح دهید.
علایم هشدار دهنده
هشدار: بیمار باید علایم افزایش آهن در بدن (شامل اسهال، تب، درد معده، تهوع و استفراغ) را به پزشک خود گزارش کند.
• علایم و شکایاتی را که باید به پزشک و پرستار گزارش شود، مرور کنید.
سرگیجه
دارد سینه
( ) سردرد برای زنان، ناهنجاریهای سیکل قاعدگی مثل خونریزی به مدت بیش از ۹ روز در ماهه خونریزی بعد از یائسگی
آموزشهای ویژه
• بیمار را آگاه کنید که در اثر درمان جایگزینی آهن مدفوع بیمار تیره و سیاه می شود. در صورتی که بیمار مستعد خونریزی دستگاه گوارش است، در مورد کنترل مدفوع از نظر وجود خون در ان با بیمار صحبت کنید. انجام صحیح تست گایاک را به بیمار آموزش دهید.
داروها
هدف، مقدار، زمان و روش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیح دهید. نیاز به پرهیز از مصرف ویتامینهای بدون نسخه که ممکن است حاوی آهن باشد را توضیح دهید. به بیمار بگویید که برچسبها را بخواند و با پزشک آنها را چک کند. به بیمار توصیه کنید تا برای افزایش جذب آهن، آهن خوراکی را همراه با وعده های غذایی مصرف کند. به بیمار توصیه کنید که به دلیل کاهش جذب، آهن خوراکی را همراه با شیر و یا آنتی اسید مصرف نکند و توضیح دهید که افزایش مصرف خوراکی ویتامین C، می تواند باعث افزایش جذب آهن شود. به بیمار توصیه کنید آهن خوراکی را با نی مصرف کند و برای کاهش رنگی شدن دندان ها پس از مصرف دهان را بشوید.
فعالیت بیمار را تشویق کنید با توجه به شغل، تفریحات و فعالیت هایش، در مورد تواناییها و محدودیتهای خود صحبت کند. به بیمار توضیح دهید که به منظور حفظ انرژی، اوقاتی را در بین فعالیتها جهت استراحت در نظر بگیرد.
رژیم غذایی
به بر اهمیت رژیم غذایی متعادل، به ویژه مصرف آهن که در غذاهایی از قبیل گوشت قرمز، لوبیا، سبزیجات سبز و کشمش، یافت می شود، تأکید نمایید. به بیمار توصیه کنید که به جای ۳ و تعده غذایی کامل در طول روز، از ۶ وعده غذایی کوچک استفاده کند. برای جلوگیری از یبوست که از عوارض شایع مصرف مکمل های آهن است. بیمار را به افزایش مصرف آب و فیبر در رژیم غذایی توصیه کنید.
مراقبت از افراد مسن
• توضیح دهید که دلیل عمده ی فقر آهن در افراد مسن ناشی از خونریزی گوارشی در اثر گاستریت (ناشی از مصرف داروها)، زخمها، کانسر، خونریزی و هموروئید است، در صورتی که بیمار به دلیل مشکلات گوارشی مثل یبوست قادر به تحمل سولفات نمی باشد، به خانواده و مراقبین او آگاهی دهید. که این علایم را به اطلاع پزشک و یا پرستار برسانند، به بیمار، خانواده و مراقبین او کمک کنید تا فاکتورهای مؤثر در بروز کمخونی فقر اهان مثل کمبودهای غذایی و واکنش های دارویی را تشخیص دهند.
مراقبت های روانی - اجتماعی
به بیمار کمک کنید تا با مشکلاتی مثل خستگی و فقدان انرژی، برخوردی مناسب داشته باشد و تأکید کنید که از طریق رژیم غذایی و مصرف داروها، علایم برطرف می شوند.
مراقبت های پیگیری
• بر اهمیت ویزیتهای منظم و پیگیر تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفن های ضروری را دارد.
