Myelog
تعریف: میلوگرام، یک بررسی توسط اشعه ی ایکس است که در آن به منظور مشاهده کانال نخاعی یا ریشه های عصبی و تشخیص ناهنجاریهای نخاع و طناب نخاعی، از طریق پونکسیون کمری، یک ماده ی حاجب به داخل فضای نخاعی تزریق می شود. میلوگرافی به تشخیص تنگی مهرهای یا انسداد کانال نخاعی در اثر پارگی نوکلئوس پولپوسوس یا بیرون زدگی آن کمک می کند. سرتاسر کانال نخاعی از ناحیه ی گردنی تا
کمری میتواند مورد بررسی قرار گیرد.
در میلوگرام، یک سرسوزن در فضای دیسکی در زیر طناب نخاعی وارد شده و ۲ تا ۱۵ میلی لیتر از مایع نخاعی کشیده می شود. یک ماده ی حاجب محلول در آب یا روغن یا هوا تزریق شده و در بافتها و ساختارهای مختلف پخش می شود و به طور مکرر توسط اشعه ی X عکس گرفته می شود. جریان محلول به راستای تختی که بیمار روی آن قرار گرفته و پوزیشن بیمار بر روی آن، بستگی دارد.
با قرار گرفتن سرسوزن در محل مورد نظر، بیمار در پوزیشن دمر قرار گرفته و انحنای تخت به گونه ای تعیین می شود که سر به طرف پایین باشد، حمایت کنندههای پا و بریس شانه و بندها و محدود کنندهها بیمار را از شر خوردن حفظ می کند. فلوئوروسکوپی جریان محلول حاجب را نشان میدهد. این پروسیجر ۴۵ دقیقه طول میکشد و نیاز است بیمار به پوزیشن بر روی شکم قرار داشته باشد و راستای تخت به گونه ای باشد که مادهی حاجب به راحتی جریان پیدا کند، در میلوگرام همراه با توموگرافی کامپیوتری یک مادهی حاجب محلول در آب به داخل فضای سابآراکنوئید تزریق شده و بلافاصله فیلمهایی از تزریق ماده ی حاجب گرفته شده و به دنبال آن از ناحیه ی مناسب CTScan می شود. این پروسیجر به خصوص در اسپوندیلوزیس مهرههای گردنی که ممکن است تصویربرداری رزونانس مغناطیسی نتواند اجزاء استئوفیت و دیسک فتق یافته را نشان دهد، مفید است.
اندیکانسیون
• درد شدید پشت
• علایم و شکایات آسیب طناب نخاعی: فشردگی ستون مهرهای یا تنگی کانال نخاعی
مراقیتهای قبل از پیروسیجر
ه توضیح پزشک در مورد پروسیجر و علت آن را مرور کنید. بیمار را تشویق کنید تا سؤالاتش را بپرسد و در مورد ترس ها و اضطراب هایش صحبت کند، نیاز به تکمیل فرم رضایت نامه را توضیح دهید.
هاروری بر مراقبتهای قبیل از پروسیجر
• هرگونه آلرژی احتمالی، به خصوص آلرژی به ید را شناسایی کنید.
به لیستی از داروهای مصرفی فعلی را تهیه کنید و به بیمار بگویید که داروهای ضدانعقاد
________________
۵۰۰ میلیوگابع
را در زمان مناسبی که توسط پزشک تعیین شده قطع کند. تست های آزمایشگاهی را مرور کنید: شامل شمارش کامل سلول های خونی و زمان پروترومبین (FT) در صورتی که بیمار قبلا درمان ضدانعقاد دریافت کرده است. تیاز به پرهیز از مصرف فنوتیازین ها، ضدافسردگی های سه حلقهای، محرکههای سیستم عصبی مرکزی و امفتامین ها را توضیح دهید، چرا که این داروها می توانند آستانه صرع را کاهش دهند. بیمار را آگاه کنید که تیاز است ۴ ساعت قبل از انجام پروسیجر، NPO باشد. در مورد نوع ماده ی حاجب مصرف شله، توضیح دهید. که ماده ی حاجب محلول در روغن تزریق شده، بعد از معاینه خارج خواهد شد، در صورتی که" ماده ی حاجب محلول در آب از بدن خارج نمیشود. بیمار را آگاه کنید که علایم حیاتی پایه و بررسی نورولوژیک انجام خواهد شد. توضیح دهید که برای این که رنگ کاملاً بتواند کانال نخاعی را پر کند و تصویر مناسبی از نواحی مورد نظر به دست اید، بیمار بر روی تخت به بالا و پایین حرکت داده خواهد شد، به بیمار آموزش دهید که قبل از پروسیجر مثانه و رودهاش را خالی کند. اهمیت دراز کشیدن و یی حرکت بودن در طول پروسیجر را توضیح دهید. در مورد مراحل انجام پروسیجر تو خسیع دهید. تا به بیمار بگویید که بیروسیجر حدود ۴۵ دقیقه طول میکشد و لازم است بیمار در وضعیت خوابیده به شکم قرار گیرد که این وضعیت. امکان حرکت بهتر را برای مادهی حاجب فراهم می کند.
هروری بر مراقبت های پس از پیروسیجر
توضیح دهید که بعد از پروسیجر برای ۲۴ ساعت یا تا زمان ترخیص، بیمار به طور دقیق از نظر علایم تحریک مننژ و تشنج کنترل خواهد شد. به بیمار بگویید که علایم حیاتی و وضعیت معصبی هر ۳۰ دقیقه برای ۲ ساعت، هر ۶۰ دقیقه برای ۲ ساعت بعد و هر ۴ ساعت برای ۳۴ ساعت بعل، کنترل خواهد شد. نیاز به قرار گرفتن در وضسعیت صحیح بعد از پروسیجر را شرح دهید. 9 در صورتی گه میلوگرافی توسط هوا انجام شدهه به منظور جلوگیری از کشیده شدن هوا به فضای مغزی و ایجاد سردرد، سر بیمار باید پایین تر از تنه او باشد. به منظور ایجاد فرصت برای جذب هوا این وضعیت باید برای ۴۸ ساعت حفظ شود و پس از آن سر بالا قرار داده شود. در صورتی که ماده ی حاجب محلول در آب استفاده شده برای ۱۲ ساعت بیمار در وضعیت قائم با زاویه ۳۰ تا ۴۵ درجه قرار میگیرد و سپس وضعیت استراحت نشسته در تخت یا وضعیت صاف برای ۱۲ ساعت باید حفظ شود. در صورتی که مواد حاجب روغنی استفاده شده است، برای ۸ تا ۱۲ ساعت بیمار باید در وضعیت مسطح (تخت) قرار بگیرد (خوابیده به پشت به صورت صمصاف و بدون بالا آوردن هیچیک از اندام ها). به بیمار توضیح دهید که در محل وارد کردن سرسوزن، کمی درد احساس خواهد شد.
عوارض جانبی و مشکلات
سردرد فتق مغزی
هر یک از توضیحات در مورد پروسیجر و مراقبتهای پیگیری خاص پس از آن را
مرور کنید.
مراقیت از زخم و برش جراحی
• نحوه ی مراقبت صحیح از زخم و برشی جراحی را شرح داده و روش انجام آن را برای بیمار نشان دهید. محل انسزیون باید تمیز و خشک نگه داشته شود. بعد از ۱۴- ۱۰ روز بخیهها توسط جراح کشیده می شوند.
علایم هشدار دهنده = هشحدار برای بیمار توضیح دهید که در صورت مشاهده که علایم اختلال عصبی،
عفونت و امیولی سریعا به مرکز درمانی مراجعه کند.
به علایم و شکایاتی را که باید به پزشک و پرستار گزارش شود، مرور کنید. 3: عقونت: تب، لرز، قرمزی، تورم، ترشح از محل زخم جراحی، درد مبهم عمقی
در ناحیه تعمل ترومبوز وریدهای عمقی : درد و سوزش در ناحیه پشت ساق پا، قرمزی و تورم در طول مسیر وریدها اختلال عصبی - عروقی: فقدان ختس یا حرکت در پا یا ساق پای مبتلا؛ سردی، رنگپریدگی، کرختی و بیحسی و گزگز در اندام مبتلا امبولی ریوی: کوتاهی ناگهانی تنفس، دیسپنه، افزایش زیت قلبه درد قفسه یا سینه در رفتن پروتز از جای خود: افزایش درد، کوتاهی پا، ناتوانی در حرکت دادن پا و چرخش غیرطبیعی هیپ به داخل یا خارج
آموزشهای ویژه ه به بیمار توصیه کنید تا ابزارهای لازم برای محدود کردن خم شنان مفصل ران (نوالت فرنگی، صندلی خمام و نسا کاهای دسته بلند) را تهیه نماید. بیمار را به یک فروشگاه لوازم پزشکی برای خرید یا کرایه وسایل لازم ارجاع دهید. برای بیمار توضیح دهید که باید از اعمال فشار بیش از حد روی مفصل ران خودداری کند و همچنین باید ابتدا از واکر، سپس چوب زیربغل و بعد از آن عصا استفاده کند تا زمانی که کاملاً بهبود یابد. بر اهمیت شرکت در برنامه فیزیوتراپی جهت به دست آوردن مجدد قدرت عضلانی و اطمینان از قدرت کافی اندام های فوقانی برای خرکت کردن با واکر، چوب زیریغل و عصا تأکید کنید.
داروها
• هدف به مقداز زمان و زوش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیح دهید،
فعالیت
به بیمار را تشویق گنید با توجه به شغل، تفریحات و فعالیت هایش، در مورد توانایی ها و محدودیتهای خود صحبت کند. به طور مثال بازی تنیس و اسکی به آنها توصیه
________________
۴۰۲ تعویض مفصلی هیپ ایران)
نمی شود، در حالی که ممکن است به آنها اجازه ی شنا و گلف داده شود. فعالیتها و محدودیتهای لازم برای جلوگیری از شل شدن و جابجایی پروتز را شرح دهشیله پرهیز از روی هم انداختن ساقها یا مچ ها هنگام ایستادن، نشستن یا دراز کشیدن باز کردن پاها به اندازهای ۶ اینچ از یکدیگر هنگام نشستن قرار دادن زانوها پایین تر از مفصل ران هنگام نشستن، نشستن روی یک بالش برای بالا قرار دادن مفاصل ران، پرهیز از خم شدن از ناحیه ی کمر و استفاده از پاشنهکش دسته بلند برای کمک به پوشیدن کفش ها و جورابهها پرهیز از رانندگی تقریباً به مدت ۸-۶ هفته تا زمانی گه پزشک اجازه ی آن را بدهد. در صورتی که فرد تهویفر هیپپا سمت راست را انجام داده است، تقریباً به مدت ۳ ماه اجازه رانندگی ندارد. به بیمار توصیه کنید که در هنگام خوابیدن، به پشت بخوابد و پاها را به میزان کمی دور از هم قرار دهد و در صورت خوابیدن به پهلوها بالشی بین پاهایش قرار دهد. به بیمار پیشنهاد کنید که حداقل به مدت ۳ ماه بر روی صندلیهای دسته دار بنشیند و از نشستن بر روی صندلیهای کوتاه و صندلیهای تاشو خودداری کند. احتیاطهای ایمنی که باید در منزل رعایت شود را برای بیمار شرح دهید. نه از نرده کنار پله ها استفاده کنید. کفشهای پاشنه کوتاه بپوشید. در داخل حمام صندلی جهت نشستن و میله های مخصوص جهت گرفتن انها قرار دهید و صندلی توالت خود را بالاتر آورید. مطمئن شوید که کف اتاق تعاری از وسایلی است که می توانند منجر به سقوط شوند (از قبیل قالیچهها، سیمهای الکتریکی، ریخت و پاش های کف اتاق). از جارو کردن کف اتاق پرهیز کنید. وسایل داخل منزل به گونه ای قرار گیرند که رفتوآمد با واکر و یا عصا در بین آنها راخمت باشد. در مورد محدودیت های انداختن وزن روی مفصل مبتلا صحیت کنید. این محدودیتها توسط پزشک به جهت نوع جراحی و نوع پروتز تعیین می شود: به جایگزینی مفصل بدون سیمان: به مدت ۶ هفته از چوب زیربغل استفاده کرده و وزن خود را روی مفصل تیندازید و سپس به تدریج از عصا و واکر استفاده کرده و وزن خود را ظرف ۱۲ هفته به طور کامل بر روی مفصل بیندازید. جایگزینی مفصل با سیمان: از عصا و واکر استفاده کرده و افسالاختن وزن روی مفصل مانعی ندارد.
رژیم غذایی ه به منظور تسریع روند بهبودی و جلوگیری از یبوست، بیمار را تشویق کنید تا رژیم غذایی پر پروتئین، پرفیبر و پرویتامین مصرف کند. بیمار باید مایعات به میزان فراوان بنوشد و مصرف الکل و کافئین را محدود کند.
مراقبت از اقتراک مدسن
• میزان توانایی بیمار جهت انجام فعالیتهای روزانه زندگی، تحرک، سطح هوشیاری،
________________
خلق و حافظه او را بررسی کنید. بیمار را از نظر بینایی و تعادل ضعیف بررسی کنید و مطمئن شوید که بیمار از وسایل کمکی مثل عصا، چوبی زیربغل و واکر جهت حفظ تعادل استفاده نموده و جهت اصلاح بینایی اقدام می کند. اگر بیمار تنها زندگی می کند، در مورد نیاز به مراقبتهای وسیع بعد از جراحی با وی صحبت کنید و توضیح دهید که این مسئله موقتی خواهد بود تا زمانی که بیمار قادر به حرکت و انجام فعالیتهای روزانه زندگی خود بدون ترس از آسیب باشد.
• از امنیت محیط منزل جهت پیشگیری از افتادن مطمئن باشید.
• مراشیدنت هلای روانی - اجتماعی و پاسخ های جسمی و عاطفی بیمار به جراحی را بررسی کنید. در مورد تغییر در تصویر ذهنی بیمار صحبت کرده و در صورت لزوم، بیمار را جهت مشاوره ارجاع دهید. بیمار را جهت به دست آوردن مجدد استقلال و کنترل خود، به فیزیوتراپ و کاردرمان ارجاع دهید.
مراقبتهای پیگیری ه بر اهمیت ویزیتهای منظم و پیگیر با پزشک و فیزیوتراپ تا به دست آوردن بهبودی کامل تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفنهای ضروری را دارد.
ارجاعات
• در صورت نیاز، امکان مراجعه ی بیمار جهت دریافت خدمات مراقبت بهداشتی در منزل، تسهیلات پرستاری مجرب و مددکاری اجتماعی پزشکی را فراهم کنید.