گاسترکتومی و گاستروستومی alitrectomy and Gastrostomyل)
تعریف، گاسترکتومی برداشتن کامل معده و یا قسمتی از آن از طریق جراحی همراه با اناستوموز به روده ی کوچک است. گاستروستومی ایجاد سوراخ از طریق جراحی در معده برای قرار دادن کانتر به منظور
تغذیه از طریق لوله، کم کردن فشار یا تخلیه است.
اندیکاسیون ها
• خونریزی پرفوراسیون گاستریت سرطان معده اختلالات مری (کارسینوما، آترزی، تروما، دیسفاژی «اختلال در بلع»، تنگی) زخمهایی که به درمان پاسخ نمی دهند و بهبود نمییابند. دیسفاژی شدید مثل افرادی که متعاقب CVA (سکته ی مغزی) نیاز به دسترسی طولانی مدت معده جهت تغذیه داخل رودهای دارند.
آموزشهای قبل از پروسیجر
توضیحات پزشک در مورد پروسیجر و دلایل انجام آن را مرور کنید. بیمار را به پرسیدن سؤالات و بیان ترس و اضطرابش تشویق کنید. لزوم تکمیل فرم رضایتنامه را به وی گوشزد کنید (مباحث «جراحی شکم » را نگاه کنید).
مروری یر مراقیتهای قبل از پروسسیجر ه
اهمیت NPO بودن بیمار قبل و بعد از عمل را توضیح دهید.
مروری بر مراقبتهای بعد از پروسسیجر
ه مراقبت های بعد از عمل شامل: لوله بینی - معدی، مراقبت از محل انسزیون، مایعات
داخل وریدی و الکترولیت درمانی و گذاشتن کاتتر ادراری را مرور کنید. تغییرات تصویر ذهنی مورد انتظار بعد از جراحی را توضیح دهید، شامل گاستروستومی و وجود لوله گاستروستومی در مورد پیش بینی تغییرات لازم در سبک زندگی (شامل الگوی غذا خوردن، تغییر شیوه ی تغذیه، اصلاح رژیم غذایی و بهبود علایم سندرم دامپینگ) صحبت کنید. نحوه ی سرفه و تنفس عمیق و نحوه ی نگه داشتن محل برش جراحی را حین سرفه و عطسه نشان دهید. در مورد هدف و نحوه استفاده از اسپیر و متری تحریکی را توضیح دهید. بیمار را به زود راه افتادن تشویق کنید، اطلاعاتی را در مورد مراقبت از کاتتر و استوما، شروع تغذیه از طریق اوله یا اصلاح رژیم غذایی برای بیمار فراهم کنید.
عوار ض دهیدراتاسیون عدم تعادل الکترولیت ها بیرون آمدن لوله معده پنومونی اسییراسیون عفونت زخم انمی آتلاکتازی
عوارض خطرناک: شوک، خونریزی، پرفوراسیون و یا نشت از محل آناستوموز
مراقبت در منزل
اطلاعات عمومی
• آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن پزشک یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند. توضیحات در مورد پروسیجر و مراقبت های بعد از ان را مرور کنید، در مورد ارتباط بیماریهای زمینهای و بیماری، نیاز به گاسترکتومی یا گاستروستومی، عوامل مؤثر (مثل سیگار کشیدن، مصرف الکل، داروها یا غذاهای محرک و استرس) درمان و مراقبت توضیح دهید. بر اهمیت حذف و رفع کردن عوامل مسبب تأکید کنید.
مراقبت از زخم به نحوه مراقبت مناسب از زخم و تعویض پانسمان را نشان دهید.
• مراقبتهای استومی: نحوه پروسیجرا تعداد دفعات و مشاهده پوست محل استوما از نظر سالم بودن را توضیح دهید.
علایم هشدار دهنده
هشدار: به بیمار هشدار دهید که در صورت وجود استفراغ، مدفوع خونی و یا خروج
ترشحات خونی از لوله ی گاستروستومی، سریعا به مراکز اورژانس مراجعه کند.
• علایم و شکایاتی را که باید به پزشک و پر ستار گزارش شود، مرور کنید.
انسداد روده: تهوع، استفراغ، تورم شکم، درد شکم و سفتی شکم عفونت: تب، قرمزی، درد، تندرنس، ترشحات چرکی و بدبو و گرمی محل کاهش وزن و نارسایی در افزایش وزن اسهال سندرم دامپینگا: احساس پری در شکم، کرامپ، تهوع، استفراغ، اسهال، خستگی، تاکیکاردی، تپش قلب، تعریق فراوان و سرگیجه در گاستروستومی: تغییر رنگ استوما از قرمز روشن «طبیعی، تغییر غلظت و یا میزان ترشحات معده، تحریک پوست اطراف استوما
آموزش های ویژه
بیمار را در تهیه وسایل مناسب شامل وسایل استومی، پانسمان های استریل، لوله های تغذیه و پمپ تغذیه کمک کنید، در بیماران گاسترکتومی، درمان علامتی سندرم دامپینگ را توضیح دهید.
به بیمار برای برنامهریزی یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات و پرچربی و پرپروتئین به بیمار برای خوردن وعده های غنایی مختصر و متعدد آموزش دهید و همچنین به او توصیه کنید که از مصرف مایعات همراه وعدههای غذایی اجتناب کند. به بیمار آموزش دهید که در پوزیشن خوابیده به پشت بعد از غذا قرار گیرد. بعد از گاستروستومی، تغذیه از طریق لوله و تعداد دفعات تغذیه را به بیمار آموزش ۵غییلاد به بیمار آموزش دهید که در طی تغذیه و یک ساعت پس از آن به حالت عمودی بنشیند تا از ریفلاکس مری یا برگشت مواد داخل لوله ی گاستروستومی جلوگیری شود. مراقبت از لولهای گاستروستومی را به بیمار آموزش دهید و دستورالعمل را به صورت کتبی در اختیار او قرار دهید. از ناحیه باید به آرامی با آب و صابون شستشو داده شود. برای تمیز کردن اطراف محل استوما از یک اپلیکاتور با نوک پنبهای استفاده شود محل کاملاً خشک شود. وسایل پانسمان را آماده کنید. در صورت امکان، از پانسمان محل خودداری شود. برای جلوگیری از خروج لوله در اثر فشار یا به طور تصادفی، لوله گاستروستومی به صورت مطمئنی به پوست بسته میشود. روش هایی را جهت جلوگیری از انسداد لوله گاستروستومی (برای مثال، شستن داخل لوله با آب هر ۶ ساعت) به بیمار آموزش دهید. اگر لوله ی گاستروستومی دایمی است، ممکن است که لوله خارج شود و فقط برای تغذیه گذاشته شود که در مواقعی که لوله را خارج می کنند، باید به بیمار گفته شود که محل استوما را با یک گاز کوچک محافظت کند.
داروها
هدف، مقدار، زمان و روش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیح دهید. بر لزوم مصرف مکمل آهن به میزان تجویز شده برای درمان آنمی فقر آهن تأکید کنید. نحوه تزریق ویتامین B12 برای درمان آنمی پرنیشیوز را نشان دهید.
روش آمادهسازی داروها و تجویز آنها از طریق لوله ی گاستروستومی را نشان دهید.
فعالیت
بیمار را تشویق کنید با توجه به شغل، تفریحات و فعالیتها در مورد تواناییها و محدودیتهایش صحبت کند. به بیمار آموزش دهید تا به تدریج فعالیتهای روزمره ی زندگی را از سر گیرد، ولی از بلند کردن اجسام سنگین (بیشتر از ۱۰ پوند)، کشیدن و هل دادن و ورزش های دارای برخورد زیاد پرهیز کند. به بیمار در مورد وزن کردن خودش و ثبت آن هر ۲ تا ۳ روز یک بار آموزش دهید.
رژیم غذایی
بیمار را به یک مشاور تغذیه ارجاع دهید،
• برای بیمار یک لیست از غذاهای محرک و داروهایی که باید از آنها اجتناب کند (شامل قهوه، کافئین، الکل، آسپرین، ایبوپروفن و غذاهای ادویه دار) را تهیه کنید.
• بر اهمیت عدم مصرف الکل یا داروهای محرک معده تأکید کنید.
درمانهای جایگزین
ه از آنجا که برخی از درمان های مکمل ممکن است مضر بوده و با درمانهای دارویی تجویز شده جهت بیمار تداخل داشته باشند، لازم است که قبل از استفاده با پزشک و یا پرستار در این مورد همشورت شود.
مراقبت از افراد مسن
در مورد افراد مسن، فرد بیمار و خانواده او باید بدانند که: احتیاط لازم جهت جلوگیری از آسپیراسیون حتی بعد از گذاشتن لوله گاستروس تومی مخصوصا در افرادی که دچار اختلال مغزی هستند، بسیار مهم است. در صورتی که اختلالات عملکردی از قیل وجود دارد، بیمار جهت تغذیه و استفاده از داروها از طریق لوله نیازمند کمک میباشد.
مراقبتهای روانی – اجتماعی
به بیمار را برای بیان نگرانی هایش در مورد تغییرات تصویر ذهنی، ناتوانی در مصرف غذاها یا نوشیدنی ها از طریق دهان، تغییر زمان صرف غذا تغییر در روش تغذیه و تغییرات سبک زندگی تشویق کنید، ه به بیمار و خانوادهاش جهت هماهنگ کردن روش تغذیه ی او با الگوهای اجتماعی و زمان صرف غذا کمک کنید تا از انزوا و گوشه گیری جلوگیری شود.
• بیمار را به استفاده از تکنیکه های کاهش استرس تشویق کنید،
مراقبت های تکمیلی
• بر اهمیت ملاقاتهای منظم و پیگیر با پزشک، متخصص تغذیه و پرستار متخصصول تاکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفنهای ضروری را دارد.
• استراتژی هایی جهت ترک سیگار به بیمار پیشنهاد کنید. بیمار را به مراکز ترک سیگار ارجاع دهید.
ارجاعات
ه بیمار را جهت حمایتهای روانی - اجتماعی، کمک جهت نگرانی های مالی علاوه بر تغذیه ی طولانی مدت و سرویس های حمایتی مراقبت در منزل به یک مددکار اجتماعی ارجاع دهید
