فقدان کنترل ادرار

rinary Indontinent-sل

تعریف به فقدان کنترل ادرار و دقع دایمی، مکرر و غیرارادی ادرار گفته می شود این حالت به طور شایع در افراد مسن اتفاق میافتد، ولی در تمام سنین ممکن است رخ دهد. بی اختیاری ادراری همچنین ممکن است در نتیجه بیماری، آسیب طنابی تخاعی، خستگی

و یا گیجی اتفاق افتد. بیاختیاری استنریسی، شامل نشت ادرار در طی خنده، عطسه، سرفه و یا ورزش است و هنگامی که فشار مثانه بیش از فشار حالب شود، اتفاق میافتد و یکی از شایعترین انواع بیاختیاری است. بیاختیاری عملکردی، با بیماری و آسیبها همراه است (آسیب سر، دمانس و اختلال

حرکت )؛ اختلال فیزیکی وجود ندارد. بیاختیاری رفلکسی ناشی از فقدان ایمپالسهای حسی به وسیله مثانه پر است و در

نتیجه اسیبهای نخاعی یا سایر ناهنجاریهای نورولوژیک رخ میدهند. بیاختیاری اضطراری (بی اختیاری ناپایدار و بی ثبات)، احساس پری مثانه و ناتوانی در رسیدن به موقع به توالت است که در بیماران با وضعیت هایی مثل دیابت، حمله مغزی، دمانس و بیماری پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس اتفاق میافتد. بیاختیاری سرریری با مطلق نشست دایمی ادرار همراه با باقیمانده ادراری زیاد است

که این حالت ناشی از انسداد مثانه (بزرگی پروستات) و یا فقدان عملکرد مثانه است.

علل و عوامل مؤثر ه فاکتورهای نورولوژیک نام اسیبهای طناب نخاعی م: مثانه نوروژنیک تا دمانس نام حمله مغزی ۵. بیماری های MS :: پارکینسون در زنان * اختلالات آناتومیکی بدن مثل سیستوسل و واژینیت آتروفیک

۰۸* تسنن 9 بارداری و زایمان: ضعیف شدن عضلات لگن و در نتیجه عدم کفایت اسفنکترها افراد مسن دلیریوم در محدودیت حرکتی تا انقباضات غیرارادی مثانه C تجمع مدفوع فاکتورهای اورولوژیک 3 پروسیجرها و جراحی ن» عفونت سیستم ادراری نه انسداد سیستم ادراری فاکتورهای محیطی و خارجی تا داروها: دیورتیکه ها، داروهای قلبی، قرصهای خواب ۶۰ رادیوتراپی ؟ چاقی

علایم و نشانهها

• تخلیه ناکامل مثانه

بی اختیاری ادرار قطره قطره

بن عدم دفع ادرار به دنبال افزایش فشار داخل شکیم (سرفه و عطسه)

بت: دفع غیرارادی ادرار

• تکرر ادرار، اضطرار در دفع ادرار

• میزان زیاد برونده ادرار

عوارض

• پیلونفریت به عفونت سیستم ادراری

• شوکا سپتیک EEd عوارض خطرناک: پیلونفریت

تست های تشخیصی

• هر یک از پروسیجرها، هدف، احساس طبیعی احتمالی و مراقبتهای قبل و بعد از پروسیجر را شرح دهید. تا آزمایشات ادرار: تجزیه ادرار و بررسی از نظر کشت و حساسیت 6 مطالعات اورودینامیک: برای تعیین علت و وسعت بی اختیاری ادراری

تا سیستو متروگرام: برای اندازه گیری رابطه فشار و حجم مثانه "" سیستوگرام در حین ادرار کردن و مطالعات جریان - فشار: برای اندازه گیری

فشار نواحی مختلف، و سرعت جریان ادرار اوروفلومتری: برای به دست آوردن اطلاعات در مورد توانایی مثانه و نیز توانایی اسفنکترهای پیشابراهی برای باز شدن منحنی فشار پیشابراه: از یک کاتتر مخصوص که داخل پیش ایراء گذاشته می شود، جهت اندازهگیری فشار برای بسته شدن آن جهت توقف جریان ادرار استفاده میشود. الکترومیوگرافی اسفنکترها: برای ارزیابی اسفنکترهای ادراری و مقایسه ی نتایج با نتایج به دست آمده از سیستومتری

IVP (پیلوگرام یا اوروگرام داخل وریدی) اندازه گیری میزان باقیمانده ادراری پس از دفع ادرار: برای بررسی این که چه مقدار ادرار بعد از یک دفع ادرار طبیعی در مثانه باقی ماننده است. اگر بیش از ۱۰۰ میلی لیتر باقی مانده داشته باشد، نشان دهنده یک اختلال است. سیستوسکویی: برای تعیین از بین رفتن خاصیت ارتجاعی عضله مثانه آزمایشات خونی: برای ارزیابی عملکرد کلیه

تکنیکهای رفتاری: برای کمک به بیمار، تا پر شدن مثانه را احساس کند و دفع را تا زمانی که به توالت دسترسی پیدا کند، به تأخیر اندازد و دفع ادرارهای مختصر کاهش یابد.

انجام تمرینات عضلات لگن (تمریتات کگل) بیوفیدبک : تحریک الکتریکی عضلات اطراف پیشابراه برنامه ی آموزشی مثانه: به بیمار آموزش دهید که مقابل میل به دفع مقاومت نموده و دفع را برای یک مدت زمان دقیق و مشخص به تأخیر اندازد، وسایل و تمهیدات در زنان مخروطهای واژینال در بهبود تون عضلات لگنی، و شیافهای واژینال - در مردان: کاتتر کاندومی خارجی و یا کلامپ پنیس

کاتتریزاسیون؛ به صورت مداوم یا متناوب داروها o آنتی کولینرژیک ها و شل کنندههای عضلات صاف در بی اختیاری اضطراری /

اکسی بوتینین و ایمی پرامین 2 الفادرنرژیک ها برای بی اختیاری استرسی: نوراپینفرین و پسودوافدرین ها

جراحی

انجام پروسیجرهایی برای ترمیم ساختار مثانه و پیشابراه

: تعلیق پیشابراه (مبحث «اعمال جراحی بی اختیاری ادراری در زنان» را مشاهده

کنید.) فیکس کردن پیشابراه از طریق اسلینگ پوبیسی - واژنی اسفنکترهای ادراری مصنوعی: یک اسفنکتر هیدرولیکی فعال شده که در اطراف گردن مثانه یا پیشابراه قرار داده می شود که به مثانه اجازه ی تخلیه شدن را میدهد. وسیله با فشار توسط دست فعال می شود. وسایل حبابی شکل آن در لبههای فرج و یا اسکروتوم جای داده می شوند. پیس میکر مثانه: الکترودهایی در اعصاب ساکرال جای داده شده و این الکترودها، تحریکات را جهت تخلیه ی مثانه ایجاد می کنند. الکترودها به دستگاه در زیر پوست وصل می شوند و توسط بیمار با استفاده از یک فرستنده خارجی کنترل میشوند.

مراقبت در منزل

اطلاعات عمومی

• آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن های پزشک و یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند. نحوه ی مراقبت از وسایل جایگذاری شده از طریق جراحی را مرور کنید، و به بیمار آموزش دهید که عفونت زخم، نارسایی مکانیکی دستگاه و یا عفونت دستگاه ادراری را به پزشک و یا پرستار اطلاع دهد. بیمار را تشویق کنید تا در صورتی که برنامههای کنترل بی اختیاری مؤثر نبود، مراتب را به پزشک و یا پرستار اطلاع دهند.

H. Kegel 2. Pessaries

آموزشی های ویژه

در مورد وسایل مختلف قابل دسترس حفظ ادرار، برای محافظت لباس ها و رختخواب توضیح دهید (پوشکههای بزرگسال یا پدها، جمع کنندههای قطرات برای مردان و لباسهای زیر). به بیمار برای انتخاب و تهیه ی وسایل مناسب از داروخانه ها و فروشگاه های لوازم پزشکی کمک کنید. به بیمار در مورد اهمیت مراقبت از پوست آموزش دهید. ن، پوست باید به طور مرتب با آب و صابون شستشو شود. سپس باید کاملاً خشک

شود و از مواد محافظ پوستی استفاده شود. لباس های زیر محافظتی طبق دستور کارخانه ی سازنده آن تعویض شود. لباس ها و رختخواب در صورت خیس شدن، باید بلافاصله تعوض شوند. ناحیه پرینه باید مرتبا شستشو داده شود. در صورتی که از پدها یا ملحفه های لاستیکی استفاده میشوده از تماس مستقیم پوست بالاستیک اجتناب شود. ناحیه پرینه باید تمیز نگه داشته شود و پلها و لباسهای زیر برای جلوگیری از بوی بذ باید تعویض شوند و نواحی باید مکررا مشاهده و بررسی شود. در مورد بنا نهادن یک برنامه بازآموزی عادات مثانه برای نوع اختصاصی بی اختیاری ادراری توضیح دهید، به بیمار برای شناخت الگوی طبیعی و تعادی دفع ادرار کمک کنید. به بیمار بگویید که زمانهای دفع را به صورت روزانه ثبت کند. مقدار ادرار در هر بار دفع ادرار اندازه گیری شده و تعداد دفعات و در صورتی که بی اختیاری یا نشست رخ داد، آنها را ثبت و گزارش کند. بر اهمیت برنامهریزی یک برنامه زمانی منظم الگوهای دفع ادرار براساس موارد ثبت شده دفع ادرار (هر ۲ تا ۳ ساعت پس از نشستن برای دوره های طولانیمدت) و یا کاتتریزاسیون توسط خود فرد تأکید کنید. اقدامانی (شامل یافتن یک محل خطسو حسی، قرار گرفتن در یک پوزیشن راحت، گوش دادن به صدای آب جاری، لمس موهای ناحیه ی عانه (به آرامی)، لمس ناحیه داخلی ران به آرامی یا با یخ، ریختن آب گرم روی ناحیه پرینه و یا قرار دادن دستها در آب گرم) که به دفع ادرار در زمان های برنامه ریزی شده کمک می کند را مرور کنید. به بیمار توصیه کنید که مصرف مایعات همراه غذا را تا ۸ اونس محدود کند و مصرف مایعات را به زمان بین وعده های غذایی اختصاص دهد. جرعه جرعه خوردن مایعات باید به ۲ تا ۳ اونس محدود شود. از نوشیدن مقدار بیش از ۲ تا ۳ اونس مایعات، دو ساعت قبل از زمان خواب باید پرهیز شود. در مورد هدف و منظور از انجام تمرینات عضله ی لگن (کاگل) توضیح دهید (برای تقویت نیروهای عضلانی، اسفنکترها و عضلات پیشابراه)، به بیمار برای آغاز برنامه تمرینات کمک کنید. به بیمار به منظور شناخت گروه عضلات آموزش دهید تا بتواند تمرینات را به طور صحیح انجام دهد (عضلات اطراف پیشابراه و واژن). اگر بیمار خانمی در شناخت محل عضلات مشکل دارد، یک انگشت یا پروب داخل واژن قرار داده می شود و از وی خواسته می شود که عضلات اطراف انگشت یا پروپیا ورزش های عشسله ی لگن برای بی اختیاری استرسی (تمرینات کگل)

به صورت دقیق برنامه ریزی کنید و محلی را برای انجام دادن تمرینات انتخاب نمایید. بیمار می تواند تمرینات را هنگامی که نشسته (تماشای تلویزیون، کار کردن در پشت میزه رانندگی) یا موقعی که ایستاده (در صفا، در فروشگاه) و یا موقعی که دراز کشیده است، انجام دهد. دوره ها با ۱۰ سیکل کامل شروع می شود و تا ۵۰-۳۰ مرتبه تکرار سیکل افزایش مییابد. برای یک سیکل کامل: نام منقبض کردن و فشردن عضلات لگن، و نگه داشتن این حالت برای مدت

* ۱ ثانیه نجا شل کردن عضلات لگن برای ۱۰ ثانیه و تکرار مرحله قبل هر دوره باید ۹۰ دقیقه اداعه پیدا کنند. تمرینات باید یک روز در میان (بیشتر از سه بار در هفته) به عنوان یک برنامه

نگهدارنده حمایتی انجام شوند.

را منقبض کند. سپس همین عمل برای رکتوم انجام می شود. اگر یک بیمار مرد در شناخته محل عشسالات مشکل دارده باید یک انگشسعت یا پروفیه را داخل رکتوم گرده و از وی خواست که عضلات اطراف انگشت را فشار دهد یا منقبض کند. نحوه انجام تمرینات را توضیح دهید. به بیمار توضیح دهید که ورزش عضلات لگن نباید به صورت روتین و بعد از هر بار دفع ادرار انجام شود، زیرا امکان وارد شدن آسیب به پیشابراه وجود دارد. در مورد پروسیجرهای بیوفیدبک در دسترس بیمار توضیح دهید. به بیمار برای انجام یکه دوره تمرین فرصت بدهید تا از انجام تکنیکا به طور صحیح و مناسب (مانند گذاشتن یک پرواب در واژن برای زنان و یا گذاشتن پروب در رکتوم برای مردان) مطمئن شوید؛ اطمینان از این که بیمار تمرینات را توسط همان گروه عضلانی گه برای او توضیح داده شد، انجام میدهد. هر دوره به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه است و ۶ دوره لازم است. به بیماران زن در مورد پروسیجرهای اضافی در دسترس برای تقویت عضلات لگن تو خسیح دهلیند. دستورالعملی برای بیمار تهیه کنید و در ان، نحوه ی گذاشتن و تمیز کردن وسایل را توشیعیع دهید. به بیمار برای تمرین نحوه ی قرار دادن یک مخروط واژینال فرصت دهید. 9 به بیمار آموزش دهید که مخروط را باید روزانه دو بار استفاده کند و هر دفعه

۱۵ دقیقه مخروط را در محل نگه دارد. به تدریج از مخروطاهای سنگین تر استفاده می شود. شیافهای واژنی (دستگاهی که به منظور نگهداری واژن کار گذاشته می شود) و حلقه های واژینال ممکن است در واژن به منظور حمایت مثانه و جلوگیری از نشست ادرار قرار داده شوند. برای بیماران مرد در مورد استفاده از کاتترهای کاندومی خارجی توضیع دهید. به بیمار در مورد اهمیت مشاهده روزانه پنیسل و حفظ بهداشت مناسب برای جلوگیری از آسیب پوست آموزش دهید، خت در مورد مراقبت هایی مثل انتخاب کاندوم با اندازه مناسب و به کار بردن چسب به صورت صحیح توضیح دهید. کاتتر باید هر روز تعویض شود. به بیمار توصیه کنید که یک ظرف تخلیه ادرار تهیه کند و آن را در کنار تخت خود نگهداری کند. تغییرات لازم در محیط خانه (مثل روشن نگه داشتن یک چراغ خواب برای جلوگیری از افتادن) را توضیح دهید. به بیمار در مورد نحوه انجام کاتتریزاسیون به صورت متناوب آموزش دهید.

ه به بیمار در مورد چگونگی مراقبت از یک کاتتر گذاشته شده توضیح دهید.

داروها

هدف مقدار، زمان و روش مصرفا هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی را که باید به پزشک یا پر ستار گزارش شود، توضیح دهید. در مورد داروهایی که برای بی اختیاری استرسی تجویز می شود و عوارض جانبی آنها توضیح دهید. به بیمار توصیه کنید تا داروهایی مثل دیورتیکاها را اول صبح مصرف کند تا زمان اوج اثر داروها با زمان خواب بیمار تداخل نداشته باشد و برای بیمار ایجاد مزاحمت

رژیم غذایی

ه اهمیت کنترل وزن را بیان کنید و به بیمار بگویید که افزایش بیش از حد وزن می تواند

سبب عدم کنترل روی مثانه شود. به بیمار توصیه کنید که بیش از ۱/۵ لیتر مایعات در روز بنوشد تا از عفونت و تشکیل شدن سنگ جلوگیری شود. تأکید کنید که نوشیدن مایعات در موارد منع مصرف باید محدود شود. بیمار را به مصرفا نوشیدنیهایی از قبیل آب آلو تشویق کنید، زیرا سبب ایجاد شدن حالت اسیدی در ادرار می شود، که وقوع عفونتهای دستگاه ادراری را به حداقل می رساند. به بیمار بگویید که مصرف مایعات باید چند ساعت قبل از خواب یا هنگام برنامه ریزی یک مسافرت طولانی مدت، محدود شود. ه به بیمار بگویید که از نوشیدن نوشابههای کربناته و کافئین و الکل باید پرهیز کند.

مراقیتهای روانی - اجتماغی به بیمار را به بیان احساسات و نگرانی هایش در مورد تغییر سیک زندگی تشویق کنید. به بیمار را به گروههای حمایتی جهت بی اختیاری ادراری، ارجاع دهید.

ار جاعات

• بیمار را برای تهیه تجهیزات و وسایل کمک کنید. ه امکان همراجعه بیمار به سرویس های مراقبتی در منزل را فراهم کنید.