هپاتیت ویروسی (هپاتیت

 E .D ، C ،B ،A و G Hepatitis Wiral (Hepatitis A, B, C, D, E and (G)

تعریف: هپاتیت ویروسی، التهاب کبد ناشی از ویروسهای هپاتیت است. هپاتیت ممکن است به صورت عفونت اولیه یا عفونت ثانویه در طی دورههای عفونت دیگر مثل عفونت سیتومگالوویروس رخ دهد. هپاتیت ویروسی ممکن است به آسیب، نکروز و نارسایی کبد منجر شود. امروزه ۶ نوع از ویروس های هپاتیت اولیه وجود دارد که از A تا G طبقه بندی شده اند.

علل، عوامل مؤثر و عوامل خطر به هپاتیت A (دهانی - مدفوعی : ن، خوردن غذا، آب یا صدف آلوده با ویروس هپاتیت A

انتقال مستقیم دهانی - مل فوعی مسافرت به کشورهای توسعه نیافته

دوره ی کمون: ۶-۲ هفته هپاتیت B (سرمی) یا هپاتیت سرمی: بنی قرار گرفتن در معرض خون، ترشحات، یا مایعات آلوده به هپاتیت ویروسی از

طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با منبع عفونت تاریخچه مصرف مواد از طریق ورید تاریخچه قرار گرفتن در معرض سوزن یا خون آلوده، مایعات یا ترشحات بدن به صورت تصادفی تاریخچه ترانسفوزیون خون تاریخچه همجنس بازی و داشتن شرکاء جنسی متعدد تماس جنسی با فرد آلوده تاریخچه تماس خانگی با یک فرد آلوده

* انتقال قبل از تولد (مادر به جنین) : | دوره ی کمون: ۶-۲ ماه هپاتیت C (سرمی ): C تماس با خون یا سرم (مانند هپاتیت B) 7. اغلب توسط حاملان مزمن منتقل می شود. به دوره ی کمون؛ ۶-۲ ماه هپاتیت D (سرمی ): هم فقط در صورتی باعث عفونت میشود که فرد قبلا نیز مبتلا به هپاتیت B شده

باشد. خون مبتلا به عفونت هپاتیت B لاریخچه استفاده از داروها به صورت وریدی تاریخچه هموفیلی دوره ی کمون: ۱۰-۲ هفته / متغیر

تستهای تشخیصی

. به هر یک از پروسیجرها، هدف، احساس طبیعی احتمالی و مراقبت های قبل و بعد از پروسیجر را شرح دهید.

تست آنتی بادی یا آنتی ژن سرم: برای یافتن آنتیژن یا آنتی بادی ها و تشخیصی روند بیماری و وضعیت ایمنی با تستهای آنتی ژن سرم: HbSAg-B (انتی ژن سطحی هپاتیت Hbe Ag ،(B

(آنتیژن تا هپاتیت B)

تستهای آنتی بادی سرم:

- آنتی بادی ویروس هپاتیت A

- آنتی بادی ویروس هپاتیت B

- آنتی بادی ویروس هپاتیت C

- انتی بادی ویروس هپاتیت D آنزیمهای سرمی و بیلی روبین سرم: برای تشخیص اختلال عملکرد کبدی شمارش کامل گلبولی: برای یافتن وجود عفونت زمان پروترومبین (PT: برای بررسی عملکرد لخته شدن خون بررسی نمونه مدفوع (آنالیز نمونه مدفوع): به منظور تشخیص هپاتیت A یا E در مدفوع تجزیه ادرار: برای نشان دادن افزایش اوروبیلینوژن در هنگام وجود عفونت بیوپسی از کبد: برای معاینات پاتولوژیک بافت کبد شمارش تمایز گلبولهای سفید به منظور آشکار شدن لکوسیتوز، منوسیتوز و یا لنفوسیتوز

درمان

طبی

ه درمان

استراحت در بستر همراه با برگشت تدریجی به فعالیت های تعادی در صورتی که علایم فروکش کنند.

رژیم درمانی

تغذیه با مقادیر اندک و دفعات مکرر و کم چرب و پرکربوهیدرات در صورتی که دریافت غذا از راه دهان توسط بیمار تحمل نمی شود، تغذیه از طریق لوله معدی - رودهای یا تغذیه از راه وریدی ممنوعیت مصرف مشروبات الکلی

مکملهای ویتامینی

داروها

عوامل ضد میکروبی پاتیت A : ایمنوگلوبولین، واکسن غیرفعال هپاتیت A (هاوریکس)

هپاتیت B و D : واکسن هپاتیت B و ایمونوگلوبولین هپاتیت B

بلوک کنندههای گیرنده H

آنتیهیستامین ها

ویتامین K

کورتیکواستروئیدها

• اینترفرون نوترکیبی ضد استفراغ ها: پرهیز از مصرف کردن پروکلروپرازین [1]یا کومپازین[2] به خاطر اثر آرام بخشی مفرط آن

مراقبت در منزل

 اطلاعات عمومی

• آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن پزشک یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند. در مورد هپاتیت، انتقال بیماری، علل و فاکتورهای مؤثر، مراقبت، درمان و پیشگیری از آن برای بیمار توضیح دهید. به بیمار توضیح دهید بیمار مبتلای علامت دار و افراد حامل هر دو آلوده هستند. به بیمار توضیح دهید که تقریبا ۱۰٪ از بیماران مبتلا به هپاتیت B، حاملان مزمن می شوند و آنتی ژن تعHbSA برای تمام عمر در سرم آنها باقی میماند.

علایم هشداردهنده

به علایم و شکایاتی را که باید به پزشک و پرستار گزارش شود، مرور کنید.

2) تغییر در سطح هوشیاری: بی حالی، خواب الودگی، بهت، کما 2 گیجی و تغییرات شخصیتی o آستریکسیس (حرکات غیرارادی دستها شبیه بال زدن که مربوط به اختلال عملکرد متابولیکی کبد میباشد)، کبودشدگی، خونریزی طولانی مدت، وجود خون در استفراغ، ادرار و مدفوع

0. ادم انتهاها و شکم آن افزایش وزن بدون علت

آموزشهای ویژه

• در مورد ماهیت عفونی هپاتیتهای D ، C ،B ،A و E برای بیمار توضیح دهید. به راههای جلوگیری از پخش شدن هپاتیت A و E به خانواده و دوستان را مرور کنید. o به بیمار و اعضای خانواده او بگویید که پس از تماس با خون، مدفوع، ادرار و

بزاق و قبل از غذا خوردن، دستهای خود را به طور کامل بشویند. به خانواده و مراقبت دهنده بیمار آموزش دهید تا در صورتی که احتمال تماس با مدفوع بیمار وجود دارد، دستکش بپوشند و اشیاء آلوده به مدفوع (لباسهای زیر و پوشاک بیمار) را بجوشانند. در صورتی که بیمار بی اختیاری مدفوع دارد، در یک مکان خصوصی و یا تنها بخوابد. اعضای خانواده و شریک جنسی بیمار را که در معرض خطر ابتلا به هپاتیت B هستند را جهت ایمن سازی به صورت پروفیلاکسی ارجاع دهید. به بیمار آموزش دهید تا در طول فاز علامت دار بیماری برای دیگران غذا تهیه نکند. به بیمار آموزش دهید تا در مورد ظروف غذاخوری، مسواک و اشیاء شخصی با دیگران شریک نباشد. از افراد نزدیک خانواده و دوستان بیمار را برای تزریق گاماگلوبولین ارجاع دهید. که بیمار را به منظور ایمن سازی با واکسن ویروس هپاتیت A ارجاع دهید. توجهات لازم را برای هپاتیت C ،B و D مرور کنید، تا به بیمار و مراقبت دهندهی او آموزش دهید تا قبل از این که آنتیژن سطحی هپاتیت HIBSAg) B) کاملا از خون بیمار پاک شود، احتیاطات خاص را نسبت به خون و دیگر مایعات بدن او اعمال کنند. به بیمار توصیه کنید تا در مورد تیغ صورت تراشی، مسواک و سرسوزن هایش با دیگران شریک نشود. به بیمار توصیه نمایید تا در هنگام دست زدن به بریدگیها و جراحتها احتیاط کند. واکسن هپاتیت B را به اشخاص نزدیک بیمار پیشنهاد کنید. به بیمار توصیه کنید تا در طول فاز حاد بیماری و به طور ایدهآل تا زمانی که تست HBSAg او منفی شود یا تا وقتی شریک جنسی اش واکسن هپاتیت B دریافت می کند، از فعالیت جنسی پرهیز کند. برای بیمار توضیح دهید که از این به بعد، برای او اهدای خون ممکن نیست (نمیتواند خون اهدا کند). بر اهمیت اگاه کردن دیگر پزشکان، دندانپزشکان و پرسنل مراقبت بهداشتی از وجود هپاتیت تأکید نمایید. مراقبت دهنده بیمار را تشویق نمایید تا در صورت امکان تخت (رختخواب) و حمام جداگانه ای برای خود فراهم نماید. به زتان بارداری که در معرض خطر هپاتیت هستند، توصیه کنید که از نظر هپاتیت تست شوند، به دلیل این که تا ۷۰٪ احتمال دارد که آنها ویروس را در طی زایمان به نوزاد خود منتقل کنند،

مراقبت پوستی را شرح دهید. و بیمار را توصیه کنید تا از مصرف صابون های قلیایی پرهیز کند و از صابونهای

ملایم استفاده نماید. به بیمار توصیه نمایید تا پوستش را با لوسیون های نرم کننده مرطوب نگه دارد. به بیمار توصیه کنید تا پوست خود را نخاراند و از فشار دادن برای نواحی مبتلا استفاده نماید. بیمار را تشویق کنید تا ناخن هایش را کوتاه و صاف نگه دارد و از بندهای انگشتش برای تسکین خارش استفاده کند. دوش آب خنک یا کمپرس های خنک را برای تسکین خارش بیمار، پیشنهاد نمایید. به بیمار را به پوشیدن لباسهای نرم و گشاد مثل لباس های کتانی تشویق نمایید. به بیمار توضیح دهید که با رفع بیماری، زردی نیز ناپدید می شود. به بیمار لباس هایی با رنگ قرمز روشن یا ابی پیشنهاد کنید تا با زردی بیمار متوازن

نشوند.

داروها

ه هدفها، مقدار، زمان و روش مصرفه هر یکا از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیع دهید،

به بیمار بگویید تا از مصرف داروهای بدون نسخه به خصوص آسپرین، استامینوفن، الکل، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و ویتامین A خودداری نماید، برنامه ی زمان بندی شده جهت واکسیناسیون را در صورتی که دستور داده شده است، با بیمار مرور کنید.

فعالیت

بیمار را تشویق نمایید با توجه به شغل، تفریحات و فعالیت ها در مورد توانایی ها و محدودیتهایش صحبت کند. به بیمار بگویید تا در طول فاز علامت دار بیماری، همراه با فعالیق، دوره های استراخت برنامهریزی شده متناوب داشته باشد. فعالیت های تفریحی و مورد قبول جامعه را به منظور پیشبرد تعاملات اجتماعی در طول جداسازی درمانی برای بیمار فراهم کنید.

رژیم غذایی

به بیمار توصیه کنید تا از مصرف کردن الکل برای بیش از یک تمسال از شروع خدمله خودداری نماید. بیمار را تشویقکنید تا وعدههای غذایی کم حجیم و مکرر محتوی غذاهای کیم چرب و پرکربوهیدرات داشته باشد. در صورتی که ممنوعیتی وجود ندارده بیمار را به مصرف مایعات {ابمیوه و نوشیدنی های کربنات دار) بیش از ۳ لیتر در روز تشویق نمایید. به بیمار آموزش دهید تا وزن روزانه ی خود را پایش و ثبت نماید و هرگونه افزایش ناگهانی و یا افزایش ثابت وزن را گزارش نماید.

روشهای دیگر در مانی

از آنجا که برخی از درمانهای مکمل مضر بوده و ممکن است با درمانهای تجویز شده برای بیمار تداخل داشته باشند، لذا بیمار را تشویق کنید تا قبل از این درمان ها با پزشک یا پرستار خود صحبت کند، به عنوان مثال، آنتی اکسیدان هایی مثل سلنیوم

یا گیاهان دارویی مثل چای سبز و شیرین بیان.

مراقبت از افراد مسن

توضیح دهید که اگرچه هپاتیت ویروسی در افراد مسن کمتر شایع است. ولی اغلب دارای حالت تهاجمی بیشتری است. افراد خانواده و مراقبین افراد مسن باید بدانند که علایم اولیه در این نسن شامل تهوع، خستگی و شلی مدفوع است و علایم اولیه ی انسفالوپاتی ممکن است که با علایم اولیه دمانس مغزی (مثل گیجی خفیف و اختلال خواب) اشتباه شود

مراقبت های روانی - اجتماعی

مراقبت دهنده ی بیمار را تشویق نمایید تا احساسات و نگرانی های خود را در مورد تغییرات زندگی ناشی از فرآیند بیماری و احتیاطات مربوط به جدا شدن فرد از جاسعه را بیان کند. بیمار را تشویق نمایید تا نگرانی های خود را در مورد تغییر تصویر ذهنی اش نسیت به زردی بیان کند.

مراقیتهای پیگیری

بر اهمیت ویزیتهای مکرر و پیگیر و تستهای عملکرد کبدی تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفن های ضروری را دارد. به بیماران دارای هپاتیت B اموزش دهید تا تستهای سرولوژیکی را هر یک یا دو ماه برای تعیین وجود HbSAg انجام دهند. بیمار را کمک گنید تا دستبند هشدار پزشکی و کارتی حاوی اطلاعات تشخیصی، داروها و درمان بیماری تهیه کند.

ارجاعات

• در صورتی که مناسب است، بیمار را به برنامه ها یا مراکزی جهت قطع مصرف الکل ارجاع دهید.