مطالعات الکتروفیزیولوژیک Electrophysiology Study (Cardiac Mapping)
تعریف، یک پروسیجر تهاجمی که برای تعیین و درمان دیس ریتمی ها استفاده می شود. در این پروسیجر، پزشک می تواند با استفاده از یک کاتتر الکترودی که از طریق عروق محیطی داخل دهلیز یا شاخه هیس، سینوس کرونری بطن راست قرار می دهد، قلب را جهت تعیین منشاً ریتمهای غیرطبیعی آن تحریک کند. این پروسیجر نوع درمان مورد نیاز (به عنوان مثال داروهای ضدآریتمی و یا استفاده از تجهیزات) را تعیین می کند.
اندیکانسیون ها
برادی کاردی
تاکیکاردی فوق بطنی
تاکی کاردی بطنی (V.tac)
سنکوپ غیرقابل توجیه
کنتراندیکاسیونها
انفارکتوس حاد میوکارد
نارسایی قلب
حاملگی
بیماریهای ناپایدار عروق کرونر
ترومبوزهای داخل قلبی
آموزش های قبل از پروسیجر
• سطح درک بیمار از پروسیجر و خطرات و فواید ان را مرور کنید و او را به پرسیدن سؤالات و بحث در مورد ترس و اضطرابش تشویق کنید.
توضیح دهید که پروسیجر ممکن است در مراکز سرپایی انجام شود و تکمیل فرم رضایت نامه الزامی است.
مروری بر مراقبتهای قبل از پروسیجر
به بیمار بگویید از ۶ تا ۱۲ ساعت قبل از پروسیجر باید NPO باشد. ممکن است تا 3 ساعت قبل از انجام پروسیجر مجاز به مصرف مایعات باشد.
در مورد آنچه که در طی پروسیجر رخ خواهد داد، صحبت کنید:
بیمار به اتاق مخصوصی برده شده و روی تخت جراحی قرار میگیرد. پروسیجر حدود ۲ تا ۴ ساعت طول میکشد،
یک انفوزیون داخل وریدی شروع می شود و اکسیژن هم استفاده میشود.
محل کاتترگذاری در پا می شود (شیو و تمیز شده و شان های استریل بر روی آن پهن میشود).
در مورد احساس هایی که در طی پروسیجر ایجاد می شوند، توضیح دهید.
احساس فشار یا ناراحتی در کشاله ران در طی کاتترگذاری رخ میدهد. برای کاهش درد و ناراحتی از بی حسی موضعی استفاده می شود.
به بیمار داروهای مسکن و آرام بخش به صورت داخل وریدی داده می شود.
به بیمار توضیح دهید که در طی پروسیجر خواب آلود بوده و نسبت به محیط پیرامون خود آگاهی ندارد، اما هوشیار بوده و در صورت ضرورت توانایی برقراری ارتباط با پزشک خود را دارد.
به بیمار آموزش دهید که هرگونه احساسی از درد، تهوع، گیجی و تپش قلب در طی و بعد از پروسیجر را به پزشک اطلاع دهد.
مرور پروسینجر
لیدهای الکتروکاردیوگرافیک جهت مانیتورینگ دائم در طی پروسیجر به بیمار وصل می شوند.
پدهای خاصی روی سینه بیمار وصل میشود تا در صورت نیاز به دفیبریلاسیون، از انها استفاده شود.
برای بیمار آرام بخش تجویز می شود.
ناحیه اینگوئینال بیمار تمیز شده و شانهای استریل بر روی آن پهن می شود. چند کاتتر تحت فلوئوروسکوپی و از طریق ورید فمورال در ناحیه اینگوئینال و یا ژوگولر داخلی در ناحیه گردن عبور داده شده و در قلب قرار می گیرد.
مناطق مشخص شده در قلب و سیستم هدایتی به وسیله ی پیس دهلیزی و یا بطنی تحریک می شود. سیستم هدایتی و نواقص آن جزء به جزء مشخص شده و آریتمی ها تشخیص داده میشوند.
داروهای ضدآریتمی جهت تشخیص تأثیر آنها در درمان آریتمی ها ممکن است استفاده شود، در صورتی که دارو مؤثر باشد، دیگر ریتم غیرطبیعی تولید نخواهد شد.
آریتمی هایی که به صورت خودبخود متوقف نمی شود، به وسیله ی پیسی سریع و یا کاردیو ورژن الکتریکی ممکن است خاتمه یابند.
مروری بر مراقبتهای بعد از پروسیجر
• هنگامی که تمامی اطلاعات لازم به دست آمد، کاتترها خارج می شوند و ناحیه برای ۱۰ دقیقه فشار داده میشود و بیمار به اتاقش برگردانده می شود و به دقت از نظر خونریزی و اختلالات ریتم مشاهده می شود.
در مورد احساسی که بیمار ممکن است داشته باشد، صحبت کنید: درد در محل ورود کاتتر و ناراحتی پشت به خاطر دراز کشیدن.
توضیح دهید که بیمار نباید از تخت خارج شود و سر او به میزان ۳۰-۲۰ درجه بالا قرار داده میشود.
به بیمار تأکید کنید که برای چندین ساعت بعد از پروسیجر اندامها را بی حرکت و مستقیم نگه دارد.
به بیمار اطلاع دهید که علایم حیاتی او شامل نبض های محیطی در ساعت اول هر ۱۵ دقیقه یک بار و سپس با تناوب کمتر کنترل می شوند.
به بیمار بگویید که بعد از بازگشت به اتاق ریکاوری، مصرف رژیم غذایی و مایعات از سر گرفته می شود. بیمار را به مصرف مایعات تشویق کنید.
عوارض
تاکی کاردی یا فیبریلاسیون دهلیزی
امبولی ایجاد شده به وسیله ی کاتتر (انفارکتوس میوکارد، حوادث عروق مغزی)
عوارض عروقی (انسداد، فیستول وریدی - شریانی، آنوریسم کاذب)
عفونت
خونریزی (در محل قرار دادن کاتتر، خونریزی رتروپریتونئال، پریکاردیوم)
مراقبت در منزل
اطلاعات عمومی
به آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبین او بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن پزشک یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سوال تماس بگیرند. جهت مراقبتهای خاص در منزل، مبحث کاتتریزاسیون قلبی را ببینید).
توضیحات پزشک در مورد یافته های به دست آمده از مطالعه ی الکتروفیزیولوژی و درمان های پیشرفته او را مرور کنید.
روز و زمان مشخصی را جهت پیگیری درمان با متخصص الکتروفیزیولوژی تعیین کنند.
داروها
هدف، مقدار، زمان و روش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیع دهید.
• لیست داروهای مصرفی خود را در زمان ملاقات با پزشک جهت پیگیری، با خود ببرید.
مراقبت از افراد مسن
ه فرد مسن و مراقبین او باید بدانند که پروسیجر برای افراد مسن، با دقت و اطمینان بیشتری می تواند انجام شود.
مراقبت های روانی - اجتماعی
به بیمار را به بیان ترس ها و نگرانی هایش در مورد تشخیص و درمان های پیشنهادی دیس ریتمی تشویق کنید،
ارجاعات
ه شماره تلفن های ضروری را جهت پرسیدن سوالات و بیان ترس ها در اختیار بیمار و مراقبین او قرار دهید،
