سندرم شار کوت آرترویانی نوروزنیک) Charcotts Syndrome (Neurogenic Arthropathy)
تعریف: یک بیماری پیش رونده و دژنرانیو قسمت آسیب پذیر مفصل که به دلیل نقص در عصعب گیری اعصاب حسی ایجاد می شود. در نتیجه فقدان حس در مفاصل، مفصل مبتلا دچار تخریب بیشتر به علت تروما یا بیماری های زمینهای میشود که باعث شل شدن لیگامانهای حفاظتی و از هم گسیختگی مفصل گرفتار می شو۵. مفاصل تحمل کننده وزن از قبیل زانو هیپه، قوزک پا و ستون فقرات پایینی بیشتر مبتلا میگردد، این وضعیت
اغلب در مردان بالای ۴۰ سال شایع است.
علل و عوامل مؤثر
دیابت ملیتوس: مفاصل پا را گرفتار می کند. به تحلیل شدید پشت: دژنراسیون مهره های پشت که نشان دهنده ی درگیری مفاصل
بزرگ تحمل کننده وزن (زانو، هیسپم، قوزک پا و قسمت انتهایی ستون فقرات) است. پیدایش حفرات پر از مایع در نخاع [1] : شانه ها و مفاحصل اندامهای بالایی را درگیر می کند. شار کوت - ماری – توث [2] : آتروفی پیش رونده ی عصب پرونئال تزریق کورتیکواستروئیدها داخل مفصل: مفصل زانو و هیپ را درگیر می کند. ترومای طناب نخاعی صدمه ی اعصاب محیطی آنمی پر نیشیوز جذام میلومننگوسل در بچه ها پارایلژی یا فلج نیمی از بدن مولتیپل اسکلروز (MS)
دفرمیتی حرکت افزایش یافته درد پشت (اگر مفاصل مهرهای گرفتار شده باشد)
عوارض خطرناک؛ شکستگی مفصلی
تست های تشخیصی
• هر یک از پروسیجرها، هدف، احساس طبیعی احتمالی و مراقبتهای قبل و بعد از پروسیجر را شرح دهید.
گرافی ها: برای تأیید تشخیص و بررسی و تعیین شدت آسیب مفصل معاینه مهره ها: برای بررسی تنگی فضاهای دیسک و از بین رفتن مهره ها بیوپسی مایع سینوویال: به منظور بررسی از نظر تکه های استخوانی و غضروف کلسیفیه شده تستهای عصبی عضلانی: برای جستجوی نقایص حسی و حرکتی
درمان
طبی
درمان
بی حرکتی: حفاظت مفصل در مقابل فشار و اسیبها
چوبهای زیربغلی، بریس، اسپیلنت
مواردی که باعث تحمیل وزن بر روی مفصل می شود، باید محدود شود،
ویلچر
کفشهای محافظتی
داروها
ضددردها
جراحی
• آرترودز برای بی حرکتی (افیوژن مفصل)
• آمپوتاسیون
مراقبت در منزل
اطلاعات عمومی
• آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن پزشک یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند.
در مورد علل و عوامل مؤثر در ایجاد بیماری و تعیین مفاصل درگیر توضیح دهید.
به بیمار کمک کنید تا با الگوی درد و ادراکات حسی آشنا شود تا بتواند از آن در جهت ایجاد پایه ای برای اندازه گیری تغییرات و پاسخ به داروها و درمان استفاده کند.
بیمار باید احتیاط کند، زیرا در اثر فقدان حسی، آسیبها بدون وجود درد یا ناراحتی اتفاق میافتد.
علایم هشدار دهنده
علایم و شکایاتی را که باید به پزشک و پرستار گزارش شود، مرور کنید.
افزایش درد مفصل، تورم با عدم تعادل
آموزش های ویژه
هشدار: به بیمار چگونگی حمایت از مفصل مبتلا را آموزش دهید.
نحوه ی به کارگیری کمپرس گرم برای کاهش درد موضعی مفصل و تن درنس را شرح دهید
به بیمار جهت مشاهده ی روزانه ی پوست مفاصل گرفتار و کنترل آن از نظر کبودی، زخم، بریدگی و هرگونه ضایعه ای که خوب نمی شوده آموزش دهید. به بیمار هشدار دهید که کنترل دمای آب جهت اجتناب از سوختگی ضرورت دارد.
تکنیک صحیح استفاده از چوب زیربغل یا سایر وسایل بی حرکتی را به بیمار نشان دهید و او را به مراکز فیزیوتراپی ارجاع دهید.
به بیمار توصیه کنید که کفش های حفاظتی تجویز شده را بپوشد و از کفش های تنگ و با پاشنه بلندتر از ۲/۵ سانتیمتر (۱ اینچ) اجتناب کند.
داروها
هدف، مقدار، زمان و روش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیح دهید.
فعالیت
در مورد اهمیت تفییر در سبک زندگی برای محافظت مفاصل توضیح دهید.
اجتناب از خستگی و فرسودگی انجام فعالیت های روزانه و برنامه ریزی دوره های منظم استراحت حتی هنگامی
اجتناب از فعالیت های جسمی (مثل پیاده روی و دویدن) که ممکن است سبب شکستگی پاتولوژیک شود. رعایت احتیاط های ایمنی در منزل جهت جلوگیری از افتادن و یا سایز اسیبها از جمله جمع کردن فرش های لغزنده و نبودن اسباب و اثاثیه در مسیرها لازم است.
بیمار را تشویق کنید که با توجه به شغل و فعالیتهای خود، در مورد توانایی ها و محدودیتهایش صحبت کند. بیمار را آموزش دهید تا برنامه های ورزشی خود را که باعث فشار به مفصل از نظر تحمل وزن شده. اصلاح کرده و آنها را با فعالیتهای بدون اثر فشاری بر مفصل (مثل دوچرخه سواری و یا ورزش در اب) جایگزین کند.
مراقبتهای روانی - اجتماعی
بیمار را تشویق کنید تا در مورد احساس اضطراب ناشی از فرآیند بیماری های زمینه ای و احساس عدم کفایت در زندگی با ناتوانی مزمن خود صحبت کند.
* زمینه ی ارجاع و منابع لازم جهت کنار آمدن با بیماری مزمن تخریب کننده را فراهم آورید.
مراقبتهای پیگیری
بر اهمیت ویزیت های منظم و پیگیر تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفن های ضروری را دارد.
ارجاعات
به بیمار را به مراکز ارایه ی مراقبت های بهداشتی در منزل ارجاع دهید. به در صورت نیاز، بیمار را به مراکز روانی و مشاوره ارجاع دهید.
[2] . Charcgt-Marie-Tooth
