(Alters (Pressure Sortes Bed Sorcesلا Decubitus|

تعریف: زخم فشاری شامل یک منطقه از نکروز بافتی که معمولاً در بالا و یا روی یک برجستگی استخوانی در نتیجه ی هیپوکسی بافتی در اثر فشار ایجاد می شود. بیماران در معرض خطر شامل افراد مسن، بیماران با اسیبهای طناب نخاعی، بیماران ناتوان و تیز

بیماران ضعیفی هستند که بی حرکتی آنها در حال افزایش است.

________________

۷۴۲ نرخ م. به تنها از جسم مخفی نوری،

کسراحل زخشم فشاری مرحله I: فقط قرمزی پوست وجود دارد، هیچ گونه آسیب پوستی مشاهده نمی شود. مرحله LI: درگیری قسمتی از ضخامت پوست، خسایعات پوستی و نیز گرفتاری اپیدرم پیشرونده به طرف درم مرحله III : ضخامت کامل، درگیری اپیدرم پیش رونده به درم و بافته های زیرجلدی مرحله IV: تخریب باقتهای عمقی و پیشرفت نکروز و زخم به فاشیا و عضلات و استخوان

و امل ختم لرزا

سن بالا سوء تغذیه؛ حتی اگر بیمار در محدودهی وزن طبیعی باشد. بی حرکتی خراشیدگی پوست اختتالالات جسمی بی اختیاری ادرار و یا مدفوع بیماری هایی مثل: دیابت شیرین، اسهال، ادم، بیماریهای عروقی محیطی

تورم قرمزی و گرمی نواحی تحت فشار تخریب و از بین رفتن تمامیت پوست همراه با درد، تورم، پوست خراشیده شده، تاوله پوستی، گرما، نکروز یافتی، ترشحات پوستی و سفتی پوست

حکو از تخر

تقوانست

به نکروز بافتی پیش رونده

• افزایش وسعت نواحی پوستی که دچار اسیاب شدهاند،

Et عوارض خطرناک: باکتریمی و سیتی سمی

تستهای تشخیصسی به هر یک از پروسیجرها، هدف احساس طبیعی اختمالی و مراقبت های قبل و بعد از

پروسیجر را شرخ دهید. کشت زخمی اندازهگیری البومین سرم کشت خون جهت بررسی باکتریمی و سپتیسمی بیوپسی از عمق زخم یا از استخوان انجام گرافی MRI و یا اسکن استخوان از نواحی مبتلا جهت بررسی استئومیلیت

درمان C رژیم غذایی، ویتامین ها و مکمل های معدنی

________________

نخم میبندر (نرخ . این نبی) ۷۴۳

* وسایل کاهنده ی فشار مشل پدها و تشکماها

به داروها

به آنتیبیوتیکهای موضعی و سیستمیک

تا مکمل های ویتامینی (زینک، ویتامین C یا مولتی ویتامین)

جراحتی به دبرید همان (جراحی شیمیایی و یا مکانیکی): برداشتن بافته های نکروز شیلر ه جراخی ترمیمی و پیوند (گرافت)

انتقا مراقبت در منزل

اطلاعات عمومی

• آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن های پزشک و یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تمساس بگیرند، علل زمینه ساز و عوامل مؤثر در ایجاد زخم فشاری را توضیح دهید، در مورد شناسایی مرحله ی زخم، به بیمار توضیح دهید پروسیجرهای اختصاصی به منظور جلوگیری از پیشرفت بیشتر زخمها را برای بیمار تشریح کنید. به بیمار بگویید که درمان بستگی به مرحله ی بهبودی دارد. خانواده ی بیمار را برای شناسایی و گزارش علایم بهبودی آموزش دهید. به بیمار و مراقبین او اموزش دهید که روزانه پوست را معاینه کنند و به نواحیه قرمزی بر روی برجستگی هایی استخوانی توجه کنید. جهت چرخاندن و یا بلند کردن بیمار از بستر و استفاده ی مناسب از بالش و پدها به بیمار و خانواده او آموزش داده و تجهیزات لازم را فراهم آورید،

علایم هشدارندهشنده

به علایم و شکایاتی را که باید به پزشک و پرستار گزارش شود، مرور کنید.

کاهش وزن

افزایش ترشح از زخم

افزایش درجه حرارت

افزایش نکروز بافتهای اطراف زخم

بوی بد از پانسمان

فرمز شدن نواحی در سایر نقاط تحت فشار

آسیب بیشتر پوست در اطراف نواحی زخم

-

از:

:3

ز:

و:

آموزشهای ویژه مراقبت از زخم های مرحله I و II نه اقدامات شامل از بین بردن فاکتورهای مسبب ایجاد زخم، شستشو که پوست با

صابونهای ملایم هر ۸ ساعت، سپس خشک کردن کامل محل، ماساژ پوست به آرامی برای افزایش گردش خون، پرهیز از مالش شدید و ماساژ نواحی قرمز شده است. سطح پوست ناحیه مبتلا، با ژل های پوستی محافظتی و پمادها و پانسمانهای دارای منافذ فراوان ختمایت شود.

________________

نرخم بستنر (برخی افشانی)

۷۴۴

از به کار بردن چسب مستقیماً روی پوست پرهیز شود. تکنیک صحیح استفاده از آن را به بیمار و خانواده ی او نشان دهید. از پدها و تشکهای محافظتی مخصوص استفاده شود، در صورتی که بیمار استراحت مطلق دارد، چرخش بیمار هر یک تا دو ساعت الزامی است. به خانواده و مراقبین بیمار آموزش دهید تا جهت چرخاندن بیمار از ملحفه استفاده کنند. بیمار را آموزش دهید که بر روی ملحفه هانلغزد. ملحفه ها باید بدون چین و چروک باشد. اگر بیمار بی اختیاری ادراری دارد و یا زیاد عرق می کند، باید لباس های وی مکررا عوضس شود. بیمار را تشویق کنید تا بر روی ناحیه غیرمبتلای خود قرار گیرد. در صورتی که بیمار بی اختیاری ادراری دارد، بیمار را به استفاده از توالت فرنگی تشویق کنید. به بیمار بگویید که از پدهای بزرگ یا پدر بیش از اندازه استفاده نکند، زیرا این امر می تواند سبب افزایش عرق کردن و تحریکا پوست شود.

و:

مراقبت از زخمهای مرحله ی III و IV:

پس از دبریدمان، زخم از نظر اندازه، رنگ، بو و ترشح مشاهده و بررسی شود و اطلاعات ثبت شود. زخم را با استفاده از پروسیجر توصیه شده تمیز کنید و یک دستورالعمل کتبی برای مراقبت دهنده تهیه کنید. علایم و نشانه هایی که باید گزارش شود را مرور کنید: درجه حرارت بالا، افزایش یافتن ترشحات و بوی بد. به مراقبین بیمار آموزش دهید که چگونه پانسمانهای آلوده را دور بریزند. در مورد دبریدمان پوست و گراقبت برای بیمار توضیح دهید. با بیمار در مورد رعایت بهداشت روزانه برای جلوگیری از عفونت زخم و از همگسیختگی پوست صحبت کنید. بر اهمیت مشاهدات منظم (روزانه ۳ مرتبه یا بیشتر) برجستگیهای استخوانی و حفظ سلامت پوست از طریق تمیز و خشک نگه داشتن ان تاکید کنید؛ به بیمار بگویید که از صابون ملایم و آب استفاده کند و اقدامات مراقبتی از ناحیه پرینه بعد از دفع را انجام دهند. به بیمار بگویید که از به کار بودن محصولات آسیبزننده به پوست (صابونهای تند، لوسیون هایی حاوی الکل، تنتور بنزوئین و هگزاکلروفن) اجتناب کند. به بیمار و مراقبت دهنده در مورد استفاده نکردن از هیت لامپ آموزش دهید، زیرا می تواند سرعت و میزان متابولیسم بافت ها را افزایش دهد که منجر به افزایش تقاضای خون در یک ناحیه با اختلال در خون رسانی و در نتیجه افزایش قطر زخم یا مرگ بافتهها می شود. به بیمار و مراقبت دهنده ی او در مورد ماساژ آرام و ملایم اطراف برجستگیهای استخوانی (نه روی ان) و مالش ملایم پشست با یک لوسیون ترم کننده اموزش دهید. هرگونه مواد زائد باید از روی پوست برداشته شود، از به کار بردن الکل اجتناب کنید. به بیمار و مراقیت دهنده ی او برای محافظت و حمایت از پاشنه های پا، آرنج ها، پشت سر، ستیغ خاصره ای، ساکروم و دنبالچه در مقابل آسیب پوست با استفاده از پدهای اسفنجی اموزش دهید. نحوهی مراقبست از زخم شامل پروسیجر شستشو و استعمال داروها و تعویضر پانسمان را به بیمار نشان دهید. زمینه تهیه وسایل و تجهیزاتی مثل تشکدهای

C

:

C:

:

________________

نرخ بستر (برخی فشارایی / ۷۴۵

کاهش فشار، تخته های مخصوص کف پا، کمان تخت و وسایل مراقبت از زخم که در منزل مورد استفاده قرار میگیرند را فراهم کنید. عملکرد وسایل کاهش فشار و چگونگی استفاده صحیح از تجهیزات را به بیمار توضیح دهید. به بیمار و خانواده ی وی در مورد محل خریداری تجهیزات مانند داروخانه و یا فروشگاههای لوازم پزشکی توضیح دهید.

با یک متخصص در مورد مراقبتهای خاص از زخم مشورت کنید،

داروها

ه هدف، مقدار، زمان و روش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی

را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیح دهید، در مورد هدف استفاده از مکمل های ویتامینی مثل زینک، ویتامین C و مولتی ویتامین توضیح دهید.

فعالیت در مورد اهمیت افزایش فعالیتها براساس تحمل توضیح دهید. زمانی که بیمار بر روی صندلی یا در تخت است، هر ۲ تا ۳ ساعت تغییر پوزیشن داده شود تا فشار به نواحی مبتلا وارد نشود. به مراقبت دهنده برای کمک به بیمار در خارج شدن از تخت و نشستن روی صندلی آموزش دهید. نحوه انجام تمرینات دامنه ی حرکتی فعال و غیرفعال را برای تمامی اندام ها به بیمار آموزش دهید. به بیمار بگویید که این تمرینات باید هر ۴ ساعت انجام شود.

رژیم غذایی

• بیمار را برای استفاده از یک رژیم پرکالری و پرپروتئین تشویق کنید و در صورتی که منعی وجود ندارد، توصیه کنید که مایعات به مقدار کافی (روزانه ۲ لیتر) بنوشد که این رژیم در حفظ وزن بیمار و تسریع روند بهبودی مؤثر است. در مورد بیماران دیابتی، اهمیت استفاده از وعدههای غذایی کم حجم و متعدد غنی از پروتئین و کالری را توضیح دهید. به بیمار آموزش دهید تا خود را به طور مرتب وزن کند و در صورت کاهش یا افزایش وزن بیش از ۱۰ پوند در طی ۶ ماه پزشک را مطلع کند.

روش های دیگر درمان

ه از آنجا که برخی از درمانهای مکمل مضر بوده و ممکن است با داروهای تجویزی بیمار تداخل داشته باشند، لذا بیمار را تشویق کنید تا در مورد این روش های درمانی با پزشک و یا پرستار خود مشورت کند. جهت ترمیم و حفظ سلامت پوسته کرمها و پمادهای حاوی کالندولا ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

مراقبت از سالمندان

• مطمئن شوید که فرد بیمار و خانواده او میدانند که تغییرات وابسته به سن در میزان چربی و عضلات، افراد مسن را مستعد ابتلا به زخم های فشاری می کند.

________________

۷۴۶ دیابتر لردیالسیر خوبی دیالمیر حصفاقی)

به ترمیم پوست به دلیل نواقص عملکردی که از قبل در افراد مسن وجود دارد و یا بیماری های مزمن که باعث کاهش حرکت و تغذیه آنها می شود، با تأخیر صورت می گیرد.

• جهت افزایش تغذیه و کمک به ترمیم پوست، استفاده از مکمل های غذایی ضروری است.

• بر اهمیت کنترل مداوم نقاط تحت فشار در اقراد مسنی که بی حرکت بوده یا از ویلچشر استفاده می کنند، تأکید کنید.

مراقبت های روانی - آحاجتماعی * پیمار را تشویق کنید تا در امر برنامهریزی مراقبتی خود نقش فعال داشته باشذ.

• زمینه ی ارجاع بیمار و خانواده او به مشاوره جهت تطابق با بیماری مزمن را فراهم

کنسد

مراقبت های پیگیری

• بر اهمیت ویزیتهای منظم و پیگیر و کنترل مقادیر آزمایشگاهی تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفن های ضروری را دارد.