لامینکتومی

|lainling Citomy (Spinal fusion, Abiskgctormly)

تعریفت: لامینکتومی، برداشتن یک قسمت استخوانی از یک مهره مربوط به لامینا است که به منظور دستیابی به فضای بین مهرهای برای برداشتن قطعات بیرون زده دیسک پاره شده و یا برداشتن کل دیسک و یا حذف فشار از روی عصب انجام می شود. برش جراحی به صورت قدامی یا خلفی در نواحی گردنی، سینهای " یا کمری ایجاد شود. لامینکتومی به منظور برداشتن فشار از روی ریشه تعصبی و یا طناب نخاعی بعد از درمان محافظتی انجام می شود و برای تسکین دردهای طولانی مدت به کار نمیرود.

1. Lamina 2 - {erwical 3. "Thttai Luinibar به

دیسککتومی، شامل خارج کردن قسمتی از دیسک است. در میکرودیسککتومی یک قطعه ی کوچک از استخوان یا ماده ی دیسک که ممکن است باعث فشار بر روی ریشه ی عصب شود را خارج می کنند.

فیوژن مهرهای، پروسیجری است که همراه با لامینکتومی به منظور تثبیت مهرهای انجام می شود. این پروسیجر شامل تکههای استخوانی تهیه شده از استخوان ایلیاک یا از بانک استخوان و یا مواد دیگر شامل مواد فلزی و یا فیبرهای گرانیتی است که بر روی قسمت ناپایدار ستون مهرهای قرار میگیرد، میل ها، سیمها، پیچ ها و یا صفحات (پلیت ها) نیز در این جراحی به کار می روند.

دیسک پاره شده (فتق دیسک)

تروما (ضربه)

شکستگی جابهجا شده دررفتگی ناکامل مهرهای در اثر آرتریت روماتوئید یا استئوپروز

آموزشهای قبل از پروسیجر

• توضیحات پزشک در مورد پروسیجر و علت آن را مرور کنید. بیمار را برای پرسیدن سؤال ها و صحبت در مورد ترس ها و اضطراب هایش تشویق کنید. نیاز به تکمیل فرم رضایت نامه برای جراحی و بیهوشی را توضیح دهید.

مروری بر مراقبت های قبل از پروسیجر

 توضیح دهید که برش جراحی دارای طول ۱ تا ۳ اینچ خواهد بود. توضیح دهید که بیمار معمولاً ۳ تا ۵ روز باید در بیمارستان بستری باشد. بیمار را آگاه کنید که لازم است از نیمه شب قبل از عمل NPO باشد. تستهای روتین خون و ادرار را که به منظور تشخیص علایم عفونت و عدم تعادل الکترولیتی انجام می شود را توضیح دهید، برای بیمار شرح دهید که عکسبرداری قفسه سینه و الکتروکاردیوگرام برای ارزیابی علایم بیماری مزمن انجام می شود. بیمار را در مورد آمادهسازی پوست (شستشوی پوست شب قبل از عمل با صابونهای آنتی باکتریال و شیو کردن پوست محل عمل) آگاه کنید.

به بیمار بگویید که تا صبح بعد از جراحی باید NPO بماند و بعد از آن، رژیم مایعات شروع شده و به تدریج رژیم معمولی از سر گرفته خواهد شد.

مروری بر مراقبتهای پس از پروسیجر

بیمار بگویید تا عصر روز بعد از عمل جراحی استراحت مطلق خواهد داشت و لازم است که هر ۲ ساعت از یک پهلو به طرف دیگر بچرخد. توضیح دهید که عصر روز عمل جراحی بیمار مجاز است که از تخت بلند شود و قدم بزند و از آن به بعد روزانه ۳ بار می تواند از تخت خود خارج شود. یک فیزیوتراپ در کنار بیمار خواهد بود تا در مورد نحوه راه رفتن، ایستادن و نشستن بیمار را کمک کند. به بیمار بگویید که به طور مکرر وضعیت عصبی عروقی، نبض های محیطی و علایم حیاتی او چک خواهد شد. بیمار را آگاه کنید که اولین تعویض پانسمان ۲۴ ساعت پس از عمل انجام خواهد شد.

نیاز به سرفه کردن و تنفس عمیق هر ۲ ساعت را به بیمار شرح دهید. بیمار را در مورد احتمال احتباس ادراری آگاه کنید. به بیمار مذکر بگویید که برای ادرار کردن می تواند بایستد. برای بیمار بالا میتکتومی مهره های گردنی توضیح دهید که ممکن است که بعد از عمل گردنبند طبی و لوله معدی - بینی داشته باشد به بیمار بگویید که ممکن است درد خفیف تا متوسط در محل عمل داشته باشد. در صورتی که جراحی بر روی مهره های گردنی باشد، درد ممکن است به شانه ها و ناحیه پسسری انتشار یابد و در صورتی که جراحی بر روی مهره های کمری باشد، درد ممکن است به کفل ها و مفاصل ران انتشار پیدا کند، به بیمار بگویید که ممکن است درد عصب بلافاصله پس از جراحی تسکین پیدا تکند و ممکن است هفته ها و یا ماهها طول بکشد.

عوارض جانبی و مشکلات

درد مداوم ناشی از فشردگی عصب خشونت صدا (در صورت جراحی بر روی مهرههای گردنی) خونریزی، هماتوم

آراکنوئیدیت: التهاب غشای آراکنوئید آسیب عصبی - عروقی طناب نخاعی

عفونت زخم

عفونت و احتباس ادراری

اثرات بیهوشی

عوارض خطرناک: خونریزی یا عفونت

مراقبت در منزل

 اطلاعات عمومی

آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن پزشک یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند. هرگونه توضیح در مورد پروسیجر را مرور کنید.

آموزش های ویژه به بیمار آموزش دهید تا برای جلوگیری از تشکیل ترومبوز از جورابهای ضدامبولی استفاده کند.

به منظور افزایش جریان در ساق پا، تکنیکهای چرخاندن مچ پا و منقبض و منبسط کردن عضلات پشت ساق پا را به بیمار آموزش دهید. در صورت تجویز، چگونگی استفاده از کمربند TL50 را به بیمار آموزش دهید. بریسها برای پروسیجر فیوژن مهرهای در تخت استفاده می شود. بریس ها و کمربندها به منظور ثابت نگه داشتن محل عمل تقریبا برای ۳ ماه استفاده می شود. برای بیمار با جراحی لامینکتومی مهرههای گردنی، توضیح دهید که به منظور حفظ وضعیت گردن، لازم است به مدت ۶ هفته از گردنبند طبی استفاده کند. استفاده از ابزارهای کمکی (توالت فرنگی، نرده کنار وان) را برای کمک به کاهش فشار به کمر به بیمار آموزش دهید.

مراقبت از زخم و برش جراحی

به بیمار آموزش دهید که تا زمانی که بخیه ها کشیده شود، محل جراحی را تمیز و خشک نگه دارد، معمولا بخیه ها ۱۰ روز بعد کشیده می شود. به بیماری که جراحی فیوژن مهرهای داشته است، آموزش دهید که محل ایلیاک را بررسی نماید و تیز بگویید که محل دهنده نیاز به پد اضافی دارد (نیاز به پانسمان نرم دارد.

علایم شش داردهنده با هشدار: به بیمار تأکید کنید که در صورت کرختی و رنگپریدگی اندامها و یا زیادتر ششان درد به پزشکی مراجعه کند.

علایم و شکایاتی را که باید به پزشک و پرستار گزارش شود، مرور کنید. عفونت زخم: تب، لرز، قرمزی، تورم، ترشح از ناحیه برش جراحی اختلال عصبی عروقی؛ پیدایش و با افزایش کرختی و بی حسی (توضیح دهید که پارهای از کرختی ها به غنوان علامتی از فشار عصب فمورال ممکن است باقی بماند)، سوزن سوزن شدن انتهاها، سردی و رنگپریدگی انتهاها و افزایش درد تغییر در عملکرد روده یا مثانه غش، سرگیجه، سفتی گردن، ترس از نور (فتوفوبیا)، درد پشت ساق پا، حساسیت در لمس و گرمی و تورم پا در لامینکتومی گردنی: آفزایش تورم گردن، سختی در بلع و دیسترس تنفسی

فعالیت

برای بیمار توضیح دهید که معمولاً تا وقتی که بخیهها کشیده نشوند، یا تا زمانی که پزشک لازم میداند، اجازه دوش گرفتن ندارد. آموزش های لازم در مورد وضعیت صحیح بدنی را به بیمار بدهید. م: هنگام خارج شدن با بازگشتن به تخت، برای جلوگیری از کشیدگی و رگها به رگ شدن کمر از تکنیک غلتاندن استفاده کنید. از خم شدن و یا چرخیدن به صورت ناگهانی خودداری کنید. به بیمار آموزش دهید که از نشسستن و ایستادن به مدت بیش از ۳۰ دقیقه پرهیز کند. به بیمار آموزش دهید که از خوابیدن بر روی شکم خودداری نماید و همچنین به منظور جلوگیری از خم شدن گردن، از یک بالش استفاده کند (لامینکتومی گردنی). بر روی صندلی با پشتی صافا بنشینید و از نشستن بر روی صندلیهای نرم خودداری کنید. به بیمار بگویید که از بلند کردن اشیاء و رانندگی برای ۳-۱ هفته یا در صورت تجویز پزشک برای مدت طولانی تری خودداری کند، به بیمار توصیه کنید از تشکهای سفت استفاده کند (و یا از تختهای سه لایی بین قسمت ارتجاعی تخت و تشک استفاده نماید). به بیمار آموزش دهید تا فعالیتهایش را به تدریج از سر گیرد. پیشنهاد کنید برای شروع ابتدا در اطراف خانه قدم بزند و کم کم فعالیتش را به قدم زدن در بیرون از خانه پیشرفت دهل. به بیمار توصیه کنیذ تا کفش هایی که به خوبی از پا و مچ پا حمایت می کنند، بپوشد. بیمار را تشویق کنید در مورد هرگونه محدودیت در ورزش، ازسرگیری کار و فعالیت تفریحی با پزشک صحبت کند. در صورتی که تجویز شده است، در مورد اهمیت ادامه دادن ورزش های کمر برای تقویت قذرت عضلانی توضیح دهید.

در صورتی که ممنوعیتی وجود ندارد، رژیم غذایی معمولی پرپروتئین و پرویتامین را به منظور کمک به التیام زخم به بیمار پیشنهاد کنید.

اهمیت جلوگیری از افزایش وزن را برای بیمار توضیح دهید. برای کنترل رژیم غذایی، بیمار را به یک متخصص تغذیه ارجاع دهید.

رژیم غذایی

1. Ply Wood

مراقبت از افراد منسن

توضیح دهید که در افراد مسن، جراحی معمولاً به دلیل تنگی کانال نخاعی که به فشار بر روی اعصابی و در نتیجه درد و به دنبال آن کرختی در باسن منجر می شود، انجام میگردد. بعد از جراحی مطمئن شوید که اقدامات لازم جهت کاهش خطر افتادن بیمار به دلیل سرگیجه، تعدم تعادل، اختلال در گام برداشتن و ضعفقه، انجام خواهد شد. به وسایل مورد نیاز را در دسترس قرار دهید. ای بیمار را آموزش دهید تا به آهستگی حرکت کند. من به بیمار آموزش دهید تا به آرامی از تخمت خارج شود. می تکنیکه های صحت یع گام برداشتن و جابهجایی که به وسیله ی فیزیوتراپ به بیمار آموزش داده شده است را به بیمار یادآوری کنید. مطمئن شوید که بیمار در منزل به اندازه ی کافی حمایت می شود و در صورتی که همسر بیمار قادر به کمک او نیست و یا فرد مسن به تنهایی زندگی می کند، او را به سرویس های اجتماعی ارجاع دهید.

مراقبت های روانی - اجتماعی

جهت از بین رفتن نگرانی بیمار، او را به صحبت کردن در مورد نقش ها و هماهنگی با اعضای خانواده تشویق کنید. واکنش های جسمی و عاطفی بیمار نسبت به جراحی را بررسی کنید. جهت به دست آوردن استقلال و کنترل بر روی زندگی، بیمار را جهت فیزیوتراپی و کاردرمانی ارجاع دهید.

مراقبتهای پیگیری

بر اهمیت ویزیتهای منظم و پیگیر تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار تام و شماره تلفن های ضروری را دارد. در صورت نیاز بیمار را برای کمک به فعالیتهای روزمره ی زندگی به سرویسهای مراقبت بهداشتی در منزل ارجاع دهید.