پارگی غضروف زانو / منیسککتومی Torn Knee Cartilage / Meniscectomy
تعویقها: در منیسککتومی، حلقه های C شکل غضروف پوشاننده انتهاهای تیبیا در مفصل زانو خارج می شود. اگرچه هنوز منیسککتومی در موارد خاصی اندیکاسیون پیدا می کنده این پروسیجر خیلی کم استفاده میشود و عمدتا به جای آن از ارتروسکوپی درمانی استفاده می شود. غضروف ها حرکت مفصل را تسهیل کرده و همچنین برخی از فشارهای وارده به مفصل را نیز جذب می کنند. غضروفها به دلیل تروما و دژنراسیون ثانویه به آرتریت مستعد پارگی و ساییدگی می باشند.
از آنجا که هیچ گونه عروق خونی برای عرضه خون در داخل غضروف وجود ندارد، به ندرت ممکن است که غضروف بدون ایجاد اسکار ناخواسته ترمیم پیدا کند و ترمیم غضروف نیازمند مداخله جراحی برای خارج کردن غضروف دژنره یا آسیب دیده از مفصل زانو می باشد.
در صورت تشخیص پارگی منیسکه منیسککتومی انجام میشود و اگر این حالت بدون درمان رها شود، پارگی ها باعث دژنراسیون بیشتر مفصلی و ارتریت مزمن مفصل زانو می شوند. اکثر پارگی های منیسک در رابطه با صدمات ورزشی، به خصوص بسکتبال، فوتبال و فوتبال آمریکایی می باشند. پارگی های داخلی منیسک ناشی از چرخش داخلی زانو بوده که شایعترین نوع پارگی منیسک می باشد. پارگی های خارجی منیسک همراه با چرخش خارجی می باشند.
• مزمن (دژنراتیو - استئوآرتریت)
O سفتی و ضعف مفصلی
نه درد مفصل که با فعالیت بدتر شده و با استراحت تسکین مییابد.
تا تورم و تجمع مایع در مفصل
تب مفصل ضعیف
• حاد
________________
۶۷۸ بارگی غضروف زانو / منیسککتومی
افیوژن مفصل (اتساع مایع در مفصل)
محدودیت دامنه حرکتی قفل شدن مفصل زانو (ناتوانی برای باز کردن کامل مفصل زانو) درد مفصل
عوارضس پارگی غضروف
در صورت عدم درمان، آرتریت مزمن مفصل زانو
ضعف و آتروفی عضله چهارسر، ناشی از عدم استفاده مفصل زانو ثانویه به درد ناپایداری و دژنراسیون مفصلی تشکیل اسکار که منجر به پارگی های بعدی می شود.
منیستککتومی
عفونت و خونریزی پس از جراحی تشکیل ترومبوز تورم و تجمع خون در زانو
تست های تشخی پارگی غضروف
هر پروسیجر، هدف، احساس طبیعی احتمالی و مراقبتهای قبل و بعد از پروسیجر
را شرح دهید.
هم تست مک ماری: صداهای کلیک یا POP همراه با درد وقتی که پا از وضعیت
فلکسیون به اکستانسیون حرکت داده می شود، Apley grinding: ایجاد صدای کریپتاسیون هنگامی که زانو خم شده باشد و از طرف پا و ساق به طرف ران فشار وارد می شود. آرتروگرام: تزریق ماده ی حاجب و هوا به داخل مفصل برای مشاهده طرح کلی ناحیه صدمه دیده آرتروسنتز: کشیدن مایع سینوویال برای پی بردن به وجود خون، که دلیل بر پارگی منیسک می باشد.
بررسیهای رادیولوژیک به گرافی از مفصل زانو: برای تشخیص صدمه و رد استئوآرتریت یا سایر دلایل
درد زانو لا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): به منظور مشاهده ی بافتهای
خاص و نشان دادن دقیق صدمه آرتروسکوپی تشخیصی: به منظور مشاهده ی صدمات مربوط به منیسک و لگاعات بیحا عال
________________
بارگی غضروف زانو / منیسککتومی ۶۷۹
به آنتیبیوتیک ها O داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی برای کاهش دادن فرآیند التهابی استفاده از کمپرس یخ و استراحت
Q به دنبال پارگی منیسک
جراحی
مقایست کک قومی
• معمولاً نواحی پارگی منیسک از طریق آرتروسکوپی ترمیم می شود، ولی ممکن است بر اساس شدت صدمه نیاز به جراحی و ترمیم وسیع تری باشد که بستگی به شدت آسیب دارد (منیسککتومی به شیوه سنتی)، معمولا برای ترمیم از بی حسی موضعی استفاده می شود و ممکن است این پروسیجر در یک مرکز سرپایی و یا بستری انجام گیرد.
آموزش های قبل از پروسیجر
ه توضیح پزشک در مورد پروسیجر و علت آن را مرور کنید. بیمار را تشویق کنید تا سؤالاتش را بپرسد و ترس ها و اضطرابش را بیان کند. نیاز به رضایت آگاهانه برای جراحی و بیهوشی را شرح دهید.
مروری بر مراقبتهای قبل از پروسیجر
ه آزمایش های قبل از پروسیجر را مرور کنید. o آزمایش های خون: CBC، الکترولیت ها، نیتروژن اوره خون، کراتینین و پروتئین C آزمایشهای ادرار: به منظور تشخیص وجود عفونت ما رادیوگرافی از قفسه ی سینه و الکتروکاردیوگرام (به سن بیمار بستگی دارد): در
بیماران بالای ۵۵ سال و یا در صورتی که علت زمینهایی وجود دارد.
به بیمار توضیح دهید که نیاز است تا شب قبل از عمل دوش بگیرد و از صابونهای ضدباکتری استفاده کند. به بیمار بگویید که موهای ناحیه برش جراحی، در صبح روز انجام پروسیجر تراشیده خواهد شد. به بیمار بگویید که باید از نیمه شب قبل از پروسیجر NPO باشد. بیمار را آگاه کنید که در صورت تحمل، مجاز به اعمال فشار و وزن بر روی زانوی مبتلا میباشد. روش راه رفتن همراه با چوب زیربغل را برای استفاده پس از عمل به بیمار آموزش دهید.
ه به بیمار آگاهی دهید که قبل از جراحی ارجاع او به یک فیزیوتراپ الزامی است.
مروری بر مراقبتهای پس از پروسیجر
• توضیح دهید که ترمیم مفصل زانو معمولا در یک مرکز سرپایی انجام می شود، ولی در صورت ترمیم وسیع تر نیاز است تا بیمار یک یا دو روز در بیمارستان بستری شود. استفاده از بریس لولایی زانو یا بی حرکت کننده مفصل زانو را توضیح دهید. نیاز به استفاده از باند از مفصل زانو و پوشیدن جوراب بلند (جوراب جهت جلوگیری از ترومبوامبولی) را شرح دهید. بیمار را از اهمیت بالا قرار دادن پای عمل شده و استفاده از کیسه یخ بر روی محل عمل برای کاهش تورم آگاه کنید.
________________
۶۸۰ پارگی غنصروف زانو، منیسککتومی
نیاز به بررسیهای مکرر عصبی عروقی، علایم حیاتی و نبض های محیطی را شرح دهلیل . به بیمار بگویید که برای مدت ۸ تا ۲۴ ساعت باید در تخت استراحت کند (به نوع پروسیجر بستگی دارد) و تا ۲۴ ساعت نباید فشار وزن بدن بر روی ساق پای عمل شده اعمال شود و همچنین به بیمار بگویید که از ۲ تا ۸ ساعت پس از عمل، برای مدت ۶ هفته باید برای حرکت کردن از چوب زیربغل استفاده کند. به بیمار بگویید که در روز اول بعد از عمل، ساق پا را به صورت مستقیم بالا آورد و شروع به انجام ورزش های فعال و غیرفعال در محدوده حرکتی در مرکز فیزیوتراپی در روز اول پس از عمل کند. به بیمار توضیح دهید که برای ۲ هفته پس از عمل، از بریس بلند زانو استفاده کند، آن را در وضعیت اکستانسیون قفل کرده و سپس در محدوده حرکتی از ۲۰ الی ۸۰ درجه آن را حرکت دهد و پس از آن بعد از ۴ هفته اجازه حرکت آزاد را خواهد داشت.
انتقا مراقبت در منزل اطلاعات عمومی بعد از منیسک کتومی
• آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن های پزشک و یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند.
• پروسیجر، نوع صدمه و عوامل مؤثر در ایجاد صدمه را مرور کنید.
علایم ششسداردهنده به علایم و شکایات اختلال عصبی عروقی را که باید به پزشک و پرستار گزارش شود،
مرور کنید. رنگپریدگی و سردی انتهاها کرختی و بی حسی و سوزن سوزن شدن در انگشتان پا ناتوانی برای استفاده یا بلند کردن ساق پا افزایش درد و تورم کاهش پر شدن مجدد مویرگی انگشتان پای مبتلا
* هشدار: به بیمار در مورد گزارش فوری علایم عفونت، تأکید کنید.
تشب، درد تورم در محل برش جراحی ترشح چرکی از محل برش جراحی گرمی مداوم موضع، قرمزی
اموزش های ویژه
• روشهای کاهش تورم (بالا قرار دادن اندام و استفاده از کیسه ی یخ بر روی محل جراحی) را شرح دهید. نیاز به ادامه ورزش در محدوده دامنه حرکتی و ورزش گروه های عضلانی (چهارسر، گلوتئال و سه سر ران) برای بهبودی طولانی مدت را شرح دهید.
________________
تویسرکلواریس ربویه ۶۸۱
• بر داشتن یک برنامه ی ورزشی در منزل و در مراکز باز توانی جهت به دست آوردن قدرت عضلانی و دامنه ی حرکتی تأکید کنید،
داروها
• هدف، مقدار، زمان و روش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیح دهید.
فعالیت استفاده صحیح از چوب های زیربغل و پروسیجر صحیح قدم زدن پلکانی را به بیمار اموزش دهید. به بیمار توضیح دهید که نیاز است تا زمانی که پزشک اجازه نداده، از فعالیتهای ورزشی که می توانند باعث ضربه خوردن به بافت ترمیم نشده شود، خودداری کند. مطمئن شوید که بیمار ورزش هایی که دارای حداقل تماس هستند مثل شنا، پیادهروی در سطح صاف و قایقرانی را انجام میدهد. فعالیت های مجاز باید برای ۶-۴ هفته اول محدود شونل. O از فعالیت هایی که باعثت تحمیل وزن روی زانوها میگردد، باید خودداری شود. C چمباتمه زدن برای ۴-۳ هفته ممنوع است. ۵) از دویدن، پریدن یا پیچ و تاب خوردن نیز باید اجتناب شود. به بیمار توضیح دهید که اگر آسیب در اثر ورزش های تماسی به وجود آمده است، بیمار باید به دنبال انجام ورزشهای دیگر باشد. بر اهمیت تداوم درمان تجویز شده و برنامه های باز توانی جهت اطمینان از بهبودی بیشتر تأکید کنید. توضیح دهید که بیشتر فعالیتهای زندگی روزانه در طی ۸-۶ هفته پس از جراحی باید از سر گرفته شوند.
مراقبتهای روانی - اجتماعی
به علایم و نشانههای اضطراب و نگرانی های مربوط به تغییر تصویر ذهنی و بازگشت به فعالیتهای عادی و برنامه های ورزشی را بررسی کنید (بهویژه اگر بیمار ورزشکار بوده است).
در مورد نگرانی مربوط به درمان طولانی مدت، دوره های باز توانی و ناتوانی صحبت
کشد،
مراقبتهای پیگیری
• بر اهمیت ویزیتهای منظم و پیگیر تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفن های ضروری را دارد.
