جراحی تر میمی بی اختیاری ادراری در زنان تعلیق کردن مثانه
Ulrinary lincontinence Surgical Replaire Female (Bilddder Neck Suspel15ior1|
تعریها : یک پروسیجر جراحی است که از طریق بالا کشیدن مثانه و یا مجرای ادراری و انتقال آنها به جایگاه مناسب خود باعث برگرداندن کنترل ادراری می شود. در این پروسیجر از طریق یک انسزیون در واژن و یا شکم، مثانه بالا کشیده شده و به عضله، لیگامان و یا استخوان یخیه می شود. در موارد شدید بی اختیاری ادراری، ممکن است مثانه توسط یک نوار (قلاب) پهن ثابت شود. این عمل نه تنها مثانه را بالا نگه می دارد، بلکه باعث ایجاد
فشار بر روی انتهای مثانه و ابتدای مجرا شده و از نشت ادرار در آینده جلوگیری می کند.
ه از راه شکم (مارشال - مارچتی - کرانتز): گردن مثانه و پیشابراه بالا آورده شده و به پری کندریوم سمفیز پوبیس یا پریوستئوم شاخه بالایی پوبیک بخیه زده می شود. این روش با استفاده از یک شیوه اکستراپریتونئال شکمی انجام می شود. از راه واژن: در تعلیق گردن مثانه از راه واژن یک برش واژینال و یک انسزیون کوچک سوپراپو بیک برای دسترسی به مثانه و پیشابراه استفاده می شود. این تکنیک تحت
• . . . " . ها: عنوان راز و پریرا است. در پروسیجر راز، مثانه بالا برده می شود. این پروسیجر از ۳ .طریق ترانس واژینال انجام می شود
• از راه سوپراپوبیک: که تحت عنوان عمل بر چ نامیده می شود.
اندیکانسیون
بی اختیاری ادراری
آموزش های قبل از پروسیجر به توضیحات پزشک در مورد پروسیجر و دلایل انجام دادن آن را مرور کنید. بیمار را به پرسیدن سؤالاتش و بیان ترس و اضطرابش تشویق کنید.
مروری بر همراقبت شای قبل از پروسسیجر ه برای بیمار توضیح دهید که پذیرش و بستری وی در بیمارستان معمولا در روز جراحی انجام شده و جراحی ۲ تا ۳ ساعت طول میکشد. همچنین توضیع دهید که پروسیجر ممکن است تحت بی حسی نخاعی یا تحت بیهوشی عمومی انجام شود. در مورد مطالعات تشخیصی بی اختیاری ادراری توضیح دهید. بیمار را در مورد مطالعات و آزمایشات روتین قبل از عمل، آگاه کنید: 2) آزمایشات خون و ادرار Q عکسبردار قفسه سینه و EKG
1. Marshall-Marchetiti-Kirant بPereyra and Ra .2
به بیمار بگویید که معمولاً ۲ روز قبل از جراحی از رژیم مایعات استفاده کند. توضیح دهید که ملین ۲ شب قبل از عمل و انما شب قبل از جراحی باید داده شود. به بیماری که قرار است برای او یک پروسیجر واژینال انجام شود، بگویید که یک مش واژینال در علی جراحتی گذاشته خواهد شد و ظرف با ۲۴ ساعت بعد از پروسیجر برداشته میشود. لزوم دوش گرفتن، شستشو یا یک صابون باکتریوسید در شب قبل از عمل را توضیح شد فلیپل. بیمار را آگاه کنید که موهای ناحیه یوبیس ممکن است قبل از جراحی تراشیده شود. در مورد لزوم NPO بودن بیمار از شب قبل از جراحی به وی توضیح دهید.
مروری بر مراقبتهای بعد از پروسیجر
توضیح دادن این که بسته به نوع پروسیجر، بیمار برای مدت ۵-۲ روز بعد از پروسیجر در بیمارستان بستری خواهد شد. بیمار را آگاه کنید که بعد از عمل باید حرکت کرده، چرخیده و نفس عمیق بکشد و احتمالا روز بعد از جراحی می تواند از تخت خارج شود. در مورد لوله های تخلیه ای که ممکن است استفاده شود، توضیح دهید: کانتر ادراری که معمولا روز بعد از جراحی خارج می شود اگر کاتتر نسوپراپو بیک دارد)، در غیر این حصورت ممکن است برای مدت طولانی تری برای بعضی از پروسیجرها باقی بماند و کاتتر سوپرایوبیک که معمولا روز بعد از عمل برداشته می شود. هدف استفاده از پک واژینال که معمولا صبح بعد از جراحتی خارج می شود را توضیحع
ثذهابیل. توضیح دهید که امکان خونریزی از واژن پس از جراحی وجود دارد، ولی معمولا طی چند روز قطع می شود. توضیح دهید که مایعات داخل وریدی، روز بعد از جراحی قطع خواهند شد. مصرف مایعات تقریبا به ۵ لیوان مایع شفاف در روز محدود می شود.
عوارض
عفونت سیستم ادراری
ترومبوز ورید عمقی (DVT) اختباس ادراری
HE عوال قول خطوناگ: پیلونفریت
خلهٔ مراقبت در منزل
اطلاعات عمومی آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن پزشک یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند. به بیمار توضیح دهید که ممکن است به دنبال برخی از پروسیجرها احتباس ادراری به صورت موقت و یا طولانی مدت رخ دهد. طریقه سوند گذاری توسط خود بیمار را
(در صورت ضرورت) به او نشان دهید. ه به بیمار آموزش دهید که تا ۶ هفته پس از عمل، از بلند کردن اجسام سنگین پرهیز
کند.
مراقبت از زخم
• در صورتی که پروسیجر از طریق شکم انجام شده است، نحوه ی مراقبت از زخم را به بیمار نشان دهید.
علایم هشداردهنده به علایم و نشانه هایی که بیمار باید به پزشک و یا پرستار گزارش کند را مرور کنید:
عفونت مجرای ادراری : سوزش ادرار، ادرار کلر، تب احتباس ادراری: عدم توانایی جهت ادرار کردن علی رغم میل به دفع، اعمال فشار جهت دفع ادرار
داروها ه هدف، مقدار زمان و روش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی
را که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود، توضیح دهید.
فعالیت
• بیمار را تشویق کنید که با توجه به شغل، فعالیتها و تفریحاتش، در مورد تواناییها و محدودیتهای خود صحبت کند.
رژیم غذایی ه بیمار را آگاه کنید که یک رژیم غذایی معمولی را از سر بگیرد.
• در صورتی که منع مصرف مایعات به دلیل بیماریهای زمینهای وجود ندارد، بیمار را به نوشیدن ۱۵-۱۰ لیوان مایعات و یا آب میوه در روز تشویق کنید. میوه آلو و عصاره آن به جلوگیری از عفونت ادراری کمک می کند. به بیمار را آگاه کنید که از مصرف کافئین و الکل اجتناب کند. مراقبت های پیگیری به بر اهمیت ویزیتهای منظم و پیگیر تأکید کنید. مطمئن شوید که بیمار نام و شماره
تلفن های ضروری را دارد.
ارجاعات
• زمینه ارجاع بیمار به سرویس های مراقبت بهداشتی در منزل و امکان تهیه تجهیزات لازم را فراهم کنید.
