اینجا یک ایستگاه  پرستاری است و تيم ما  اماده پاسخ گویی به تمام سوالات شما هستند  .

شما میتوانید با  تماس تلفنی يا شبكه هاي اجتماعي  تمام سوالات پزشکی ، پرستاری و سلامت خود را مطرح نمایید .

  09921582238

 https://www.instagram.com/simorghteb

09921582238

بیماری آدیسون

نارسایی آدرنال (بیماری آدیسون، نقص آدرنوکورتیکال ثانویه)

Adrenal Insufficiency (Addison's Disease, Secondary Adrenocortical Insufficiency

تعریف: نارسایی آدرنال، اختلال مزمن غدد آدرنال است. کاهش عملکرد کورتکس (قشر آدرنال منجر به کمبود هورمون های آدرنوکورتیکال (گلیکوکورتیکوئید، آلدوسترون) و آندروژن میگردد. این هورمون ها تعادل مایعات را در بدن تنظیم، موجب تشکیل گلوکز و مشخصات جنسی ثانویه به ویژه در زنان میگردد. بیماری آدیسون کمبود آدرنوکورتیکال اولیه است. نارسایی آدرنوکورتیکوئید ثانویه متعاقب سایر اختلالات غده و یا در نتیجه ی درمان با گلوکوکورتیکوئیدها ایجاد می شود.

علل

  • بیماری آدیسون: صدمه غدد آدرنال است که در نتیجه ی عوامل اتو ایمیون، تروما، عفونت یا جراحی ایجاد می گردد.
  • نقص آدرنوکورتیکال ثانویه: کاهش ترشح هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک هیپوفیز (ACTH) که در اثر تومور هیپوفیز، ترومای سر یا گلیومای چشمی ایجاد میگردد.

علایم و نشانه ها

  • ابتدایی
    • خستگی
    •  ضعف عضلات که روزها بدتر می شود.
    •  هایپوتانسیون ارتواستاتیک
    •  ریزش یا کاهش موهای بدن
    • سرگیجه
  • اواسط بیماری
    • بی اشتهایی
    • تهوع
    •  استفراغ
    •  اسهال
    • درد شکمی
    •  سردرد
    • سرگیجه
    •  ضعف
    • عدم تحمل سرما
    • میل شدید به نمک
  • انتهایی
    • کاهش وزن
    • دهیدراتاسیون
    •  هایپوتانسیون وضعیتی
    •  گیجی
    • بی قراری
    • بی ثباتی هیجانی
  • در زنان
    • آمنوره
    • نازایی
    • کاهش لیبیدو

عوارض

عوارض خطرناک: بحران آدیسون (آدرنال): افت سریع سطح کورتیزول و آلدوسترون که ممکن است موجب شوک، کما و مرگ گردد و در اثر هر موقعیت استرس زایی از قبیل هیجان، عفونت، جراحی کوچک یا تروما ایجاد میگردد و از اورژانس های پزشکی است.

تست های تشخیصی

  • هر یک از پروسیجرها، هدف، احساس طبیعی احتمالی و مراقبت های قبل و بعد از پروسیجر را شرح دهید
    •  کورتیزول، سطوح ACTH: تست محرک ACTH تأیید کمبود ادرنوکورتیکال و شناسایی نوع آن
    • سطح ACTH پلاسما در بیماری اولیه آدرنال افزایش پیدا می کند و در بیماری آدیسوم ثانویه کاهش مییابد.
    • آزمایش شیمیایی خون: الکترولیتها: پتاسیم، گلوکز، سدیم، کلر، بیکربنات، نیتروژن، اوره خون
    • آزمایش ادرار: آزمایش ادرار ۲۴ ساعته برای تعیین سطح سدیم و یا کورتیزول آزاد
    • شمارش کامل سلولهای خون و افتراقی: تشخیص نوتروپنی، لنفوسیتوز و افزایش ائوزینوفیل در بحران
    • تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری / MRI: تعیین کوچک شدن اندازه ی ادرنال و هیپوفیز

 درمان

طبی

  • رژیم غذایی
    • پرکالری پرکربوهیدرات، پر پروتئین و پرویتامین

 

  • داروها
    • جایگزینی کورتیکواستروئیدها (از قبیل کورتیزون و هیدروکورتیزون)
    •  آنتی بیوتیک جهت کنترل عفونت
    •  بحران آدرنال
    • هیدروکورتیزون TV (داخل وریدی)
    • جایگزینی مایعات داخل وریدی (دهیدراتاسیون شدید)
    • وازوپرسورها (تنگ کننده های عروق خونی) جهت حفظ فشار خون
    • کنترل مداوم قلب

مراقبت در منزل

اطلاعات عمومی

  • آموزش های کتبی و شفاهی به بیمار و مراقبت دهنده بدهید و برای آنها نام و شماره تلفن پزشک و یا پرستار را فراهم کنید تا در صورت بروز هرگونه سؤال تماس بگیرند.
  •  به بیمار توصیه کنید تا در مسافرت هایش جعبه وسایل و داروهای اورژانسی را به همراه داشته باشد و به طور منظم آنها را از نظر تاریخ انقضاء چک کند.
  • آماده سازی و تجویز هیدروکورتیزون به صورت عضلانی، در مواقع اورژانس را به بیمار و
    خانواده ی او آموزش دهید.
  • در مورد اختلالات زمینه ای، علت آن و عوامل مساعد کننده توضیح دهید و تاثیر استرس بر روی سطح هورمون را شرح دهید.
  •  آموزش به بیمار در مورد نیاز به مطلع نمودن پزشک یا پر ستار در طی دوره هایی که دچار استرس یا هیجان شدید شده، قبل از جراحی های انتخابی و بعد از هر تروما، تا مقدار دارو با وضعیت بیمار تطابق داده شود.
  • آموزش بیمار در مورد افزایش خطر ابتلا به عفونت و اجتناب از تماس با اشخاصی که بیماری واگیردار (از قبیل سرماخوردگی یا آنفلوآنزا) دارند.
  • تأکید بر اهمیت شستن دستها به طور مناسب

علایم هشداردهنده

هشدار: بر علایم و نشانه های بحران آدیسون (از قبیل ضعف شدید، خستگی، گیجی، تهوع، استفراغ، درد شکمی، سردی پوست) تأکید کنید.

  • بر اهمیت مراقبت های پزشکی فوری در صورت ظهور علایم بالا تأکید کنید.
  • از مطلع بودن بیمار و مراقبت دهنده وی در مورد آشنایی با سریعترین راه یا مسیر بخش اورژانس از منزل یا محل کار اطمینان یابید.
  • به بیمار برای تهیه ی یک جعبه ی اورژانسی محتوی سرنگ، پنبه، الکل و mg ۱۰۰ هیدروکورتیزون کمک کنید.
  • به بیمار در مورد اهمیت عدم مصرف غذاهایی که نمک محدود شده یا نمک جایگزین دارد آموزش دهید.
  •  توصیه به بیماران بی اشتها به دریافت غذا به مقدار کم و مکرر تا وضعیت تغذیهای بهبود یابد.

آموزش های ویژه

  •  زنان؛ آموزش در مورد گزارش هرگونه تغییر در الگوی قاعدگی از قبیل آمنوره.
  • در مورد سایر روشهای مقابله با حوادث استرس زا (از قبیل تکنیکهای تن آرامی، تصورات هدایت شده و سایر فعالیتهای انحرافی) به بیمار آموزش دهید.

داروها

  • به هدف، مقدار، زمان و روش مصرف هر یک از داروهای تجویز شده و عوارض جانبی که باید به پزشک یا پرستار گزارش شود را توضیح دهید.
  • به بیمار تاکید کنید که هورمون های جایگزین را باید برای تمام طول عمر مصرف کند.

فعالیت

  • در مورد اجتناب از انجام فعالیت و یا ورزش شدید در هوای گرم و مرطوب به بیمار آموزش دهید.
  • به بیمار توصیه کنید میزان مصرف مایعات و نمک را در صورت تعریق زیاد، افزایش دهد.
  •  به منظور کاهش هایپوتانسیون وضعیتی، به بیمار در مورد تغییر پوزیشن به صورت تدریجی آموزش دهید.

رژیم غذایی

  • در مورد مصرف مواد غذایی در طی دوره های فعالیت به بیمار آموزش دهید.
  •  به بیماران بی اشتها توصیه کنید که به منظور بهبود وضعیت تغذیه ای، از وعده های غذایی کم حجم و مکرر استفاده کنند.

درمانهای جایگزین

  •  در مورد روش های درمانی در طی دوره های استرس مثل تن آرامی و مراقبه، توضیح دهید.

 

مراقبت از افراد مسن

  • مطمئن شوید که بیمار مقدار کافی از مواد غذایی و سدیم را دریافت می کند. رژیم غذایی باید کم پتاسیم باشد. مقدار مصرف مایعات روزانه باید ۳۰۰۰ میلی لیتر باشد.
  • داروهایی که برای سایر بیماریها تجویز شده را بررسی کنید، زیرا ممکن است این داروها منجر به افزایش دفع سدیم شوند (مانند دیورتیکها).
  • به بیمار آموزش دهید به منظور پیشگیری از افت فشار خون وضعیتی، به آهستگی بلند شود و بنشیند.

مراقبت روانی

  •  بیمار را به بیان احساسات و ترس هایش در مورد پیشرفت بیماری تشویق کنید.
  • به بیمار برای تغییر در سبک زندگی و تطابق با وضعیت جدید و تشویق به شرکت در برنامه ریزی کارهای منزل کمک کنید.
  • در مورد سایر روش های مقابله با وضعیتهای استرس زا (مثل تکنیک های تن آرامی و تصورات هدایت شده) توضیح دهید.

مراقبت های پیگیری و ارجاعات

  • بر اهمیت ویزیتهای منظم و پیگیر تأکید کنید و مطمئن شوید که بیمار نام و شماره تلفن های ضروری را دارد.
  • به بیمار و مراقبت دهنده جهت شناسایی مراکز اورژانس در جامعه کمک کنید.
  • به بیمار و مراقبت دهنده ی وی توصیه کنید تا همه ی پزشکان و دندانپزشکان را قبل از انجام هرگونه پروسیجری آگاه سازند.
  •  نیاز به پوشیدن دستبند هشدار پزشکی و همراه داشتن همیشگی کارت شناسایی و لیستی از تشخیص ها و داروها و درمان های اورژانسی را تأکید کنید.
  •  بیمار را به مراکز ارایه دهنده مراقبت در منزل، سرویس های مددکاری و پزشکی ارجاع دهید.

 

 

پرسش و پاسخ

همه چیز در مورد پگ

از قسمت پرسش و پاسخ زیر یا از طریق پیام رسان های موجود با شماره 09120059441 میتوانید سوالات خودرا مطرح کنین

سیمرغ طب حس خوب سلامتی برای همه                                    

نظرات کاربران
ارسال نظر
امتیاز بدهید
به اين صفحه امتیاز بدهید